18 వ సామాన్య ఆదివారము, Year C

18 వ సామాన్య ఆదివారము, Year C
ఉపదే. 1:2; 2:21-23; కొలొస్సీ. 3:1-5, 9-11; లూకా 12:13-21
పరలోక సంపదలు

నేడు 18వ సామాన్య ఆదివారము. ఈనాటి పఠనాలు, మన జీవితములో ముఖ్యమైన, ప్రధానాంశాలను, ధ్యేయాలుగా కలిగి యుండాలని, దేవునియందు మన నమ్మకాన్ని, విశ్వాసాన్ని ఉంచాలని భోదిస్తున్నాయి.

మొదటి పఠనము జ్ఞానగ్రంధము అయిన ఉపదేశకుడు గ్రంధము నుండి ఆలకిస్తున్నాము. “వ్యర్ధము అంతయు వ్యర్ధము అని ఉపదేశకుడు తెలియ జేస్తున్నాడు.  ఈ వాక్యము యొక్క అర్థం చాలా లోతైనది. మానవ జీవితంలో మనం చేసే ప్రతి ప్రయత్నం - జ్ఞానాన్ని సంపాదించినా, సంపద పోగుచేసినా, కీర్తి ప్రతిష్టలు పొందినా, లేదా ఏదైనా ఆనందాన్ని అనుభవించినా - ఇవన్నీ శాశ్వతమైనవి కావు. చివరికి, ఇవన్నీ అర్థరహితమైనవి లేదా నిష్ప్రయోజనమైనవి అనే భావాన్ని ఇది తెలియజేస్తుంది. మనం ఎంత కష్టపడినా, సాధించినవన్నీ ఒక పొగమంచులాంటివి; ఎంత వేగంగా వస్తాయో అంతే వేగంగా కనుమరుగైపోతాయి. మరణం ముందు ఇవన్నీ విలువ కోల్పోతాయని ఈ వాక్యం నొక్కి చెబుతుంది. అయితే, దీని ఉద్దేశ్యం జీవితంపై నిరాశ చెందడం కాదు. భౌతిక విషయాలపై కాకుండా, జీవితానికి నిజమైన, శాశ్వతమైన అర్థాన్ని ఎక్కడ కనుగొనాలో ఆలోచించమని ఇది మనల్ని ప్రోత్సహిస్తుంది.

ఉపదేశకుడు గ్రంథంలో, ఉపదేశకుడు (గ్రంథకర్త) తరచుగా “వ్యర్థము” (హీబ్రూలో ‘హెవెల్’) అనే పదాన్ని ఉపయోగిస్తాడు. ఈ పదానికి అనేక లోతైన అర్థాలు ఉన్నాయి:

నిష్ప్రయోజనం/నిష్ఫలం (Futility): మనం చేసే పనులు, ప్రయత్నాలు అంతిమంగా శూన్యమైనవి లేదా ప్రయోజనం లేనివని అర్ధం. ఉదాహరణకు, ఎంతో కష్టపడి సంపాదించిన సంపద చనిపోయిన తర్వాత మనతో రాదు.

క్షణిత్వం/అస్థిరత్వం (Transience): జీవితం, ఆనందం, సౌభాగ్యం – ఇవన్నీ అశాశ్వతమైనవి, తాత్కాలికమైనవి. పొగమంచులా, శ్వాసలా ఇవి త్వరగా అదృశ్యమవుతాయి అని అర్ధం.

గ్రహించలేనిది/అంతుచిక్కనిది (Incomprehensible): జీవితంలో కొన్ని విషయాలు మానవ జ్ఞానానికి అందనివి. ఎందుకు జరుగుతాయో అర్థం కానివి అని అర్ధం.

అర్థరహితం (Meaningless): సూర్యుని క్రింద జరిగే ప్రతి పనిలో ఒక రకమైన అర్థరాహిత్యం కనిపిస్తుంది, ఎందుకంటే అన్నీ ఒకే ముగింపుకు, అంటే మరణానికి, చేరుతాయి అని అర్ధం.

ఉపదేశకుడు ఒక రాజుగా, గొప్ప జ్ఞానిగా, ధనవంతునిగా జీవితంలోని ప్రతి ఆనందాన్ని, ప్రతి అవకాశాన్ని అనుభవించి చూశాడు. ఆయన భవనాలు నిర్మించాడు, తోటలు వేశాడు, అపారమైన సంపద పోగుచేసుకున్నాడు, గొప్ప జ్ఞానాన్ని సంపాదించాడు. కానీ ఈ పనులన్నీ చివరకు తనకు ఎటువంటి నిజమైన, శాశ్వతమైన సంతృప్తిని ఇవ్వలేదని గ్రహించాడు. ఇవన్నీ కేవలం తాత్కాలికమేనని, చివరికి మరణం ప్రతి ఒక్కరినీ చేరుతుందని ఆయన నిర్ధారిస్తాడు.

ముఖ్యమైన సందేశం ఏమిటంటే,

“వ్యర్థము అంతా వ్యర్థము” అనే ఉపదేశకుడి సందేశం, పైకి నిరాశాజనకంగా అనిపించినా, దాని వెనుక ఒక లోతైన మరియు ఆశాజనకమైన సందేశం ఉంది.

భౌతిక విషయాలపై ఆధారపడటం వ్యర్థం: సంపద, అధికారం, జ్ఞానం, కీర్తి – ఇవన్నీ జీవితానికి నిజమైన, శాశ్వతమైన అర్థాన్ని ఇవ్వలేవు. వీటి వెనుక పరుగులు తీయడం చివరికి నిష్ప్రయోజనం. ఎందుకంటే, ఇవి తాత్కాలికమైనవి, మరణం వీటిని మన నుండి వేరు చేస్తుంది.

దేవునిపై ఆధారపడటం ముఖ్యం: జీవితానికి నిజమైన అర్థం మరియు సంతృప్తి కేవలం దేవునియందు, ఆయన ఆజ్ఞలను పాటించడంలోనే లభిస్తుందని ఉపదేశకుడు గ్రంథం స్పష్టం చేస్తుంది. మనిషి తన దినాల్లో కష్టపడి పని చేసి, ఆ పనిని ఆస్వాదించడం, అందులో ఆనందించడం అనేది దేవుని నుండి వచ్చిన బహుమానంగా చూడాలని ఉపదేశకుడు సలహా ఇస్తున్నాడు.

కాబట్టి, ‘వ్యర్థము అంతా వ్యర్థము” అనే వాక్యం జీవితంలోని అశాశ్వత స్వభావాన్ని మరియు మానవ ప్రయత్నాల పరిమితులను తెలియజేస్తుంది. అంతిమంగా, ఇది దేవుని వైపు తిరిగి, ఆయనలో మాత్రమే నిజమైన, శాశ్వతమైన సంతృప్తిని కనుగొనమని సూచిస్తుంది.

అదే పరలోకము కొరకు, మన జీవన విధానం ఉంటే కనుక, మన జననము వ్యర్థము కాదు. మన జీవితములలో, ఎన్ని కష్టాలు ఉన్ననూ, శ్రమ అనిపించదు. దుఃఖము కలుగదు, ప్రశాంతమైన నిద్ర పట్టును, ప్రశాంతమైన మెలుకువ మనకు కలుగును. మొదటి పఠనమునుండి, మనం నేర్చుకోవలసినది ముఖ్యముగా, “భగవంతుడు మనకు ప్రసాదించిన మన జీవితములో మనము పరలోక రాజ్యము కొరకు, దేవుని ప్రణాళికను నెరవేర్చుట కొరకు,  మన జీవితాన్ని అంకితం చేసుకోవాలి. అప్పుడు మన జీవితం వ్యర్థం కాకుండా అర్థవంతంగా ఉంటుంది.” మన జీవితంలో జీవించిన జీవన విధానములో ఏ క్షణము కూడా, వ్యర్థము కాదు, ఎల్లప్పుడూ సంతోషముగా ఆత్మానందముతో మన జీవించగలుగుతాము.

రెండవ పఠనము (కొలొస్సీ 3:1-5, 9-11)లో “మీరు క్రీస్తుతో పాటు సజీవులుగ లేవనెత్త బడితిరి. కనుక, పరలోక మందలి వస్తువుల కొరకు కాంక్షించుడు. అచ్చట దేవుని కుడి ప్రక్కన క్రీస్తు తన సింహాసనముపైన అధిష్టించి ఉండును. మీరు మీ మనస్సులను ఇచ్చట భూమిపైగల వస్తువులమీద గాక, అచ్చట పరలోకము నందుగల వస్తువులపైన లగ్నము చేయుడు” (1-2) అని పౌలుగారు స్పష్టం చేయుచున్నారు. క్రీస్తు పునరుత్థానంతో మనకు నూతన ఆధ్యాత్మిక జీవితం లభించింది. పాపపు బానిసత్వం నుండి విముక్తి పొంది, దేవునితో ఒక నూతన సంబంధంలోకి ప్రవేశించాము. ఈ నూతన జీవితంను పొందుకున్నవారిగా, మన లక్ష్యాలను పరలోక విషయాలపై (దేవుని రాజ్యం, ఆయన చిత్తం, శాశ్వతమైన విలువలు) కేంద్రీకరించాలి. “కాంక్షించడం” లేదా “లగ్నంచేయడం” అంటే వాటిని సాధించడానికి తీవ్రంగా కృషి చేయడం, వాటికి జీవితంలో మొదటి స్థానం ఇవ్వడం. “క్రీస్తు దేవుని కుడి ప్రక్కన తన సింహాసనముపైన అధిష్టించి ఉండటం” ఆయనకు ఉన్న అధికారానికి, మహిమకు సూచన. మన దృష్టి ఈ లోకంలోని అశాశ్వతమైన వాటిపై కాకుండా, సర్వాధిపతియైన క్రీస్తుపై ఉండాలి అని మనం గ్రహించాలి. మన ఆలోచనలు, కోరికలు, లక్ష్యాలు కేవలం ఈ లోకంలోని తాత్కాలిక విషయాలైన, ధనం, కీర్తి, భౌతిక సుఖాలకు పరిమితం కాకూడదు. ఇవి మనల్ని దేవుని నుండి దూరం చేస్తాయి.

పరలోక మందలి వస్తువులు అనగా - దైవరాజ్య విలువలు, సువార్తా విలువలు కలిగిన జీవితం. ఇవే మనలను ఎల్లకాలం జీవించులా చేస్తాయి: - ప్రేమ (సేవ) అను గొప్ప సుగుణం కలిగి జీవించాలి (1 కొరి 13:4-7); - ఆలోచన పరులుగా జీవించాలి; - సత్ప్రవర్తన కలిగి జీవించాలి; - నైతిక విలువలు కలిగి జీవించాలి: వ్యభిచారం అనైతికం అని మనందరికీ తెలుసు; అయినను భర్తలు, భార్యలను, భార్యలు భర్తలను మోసం చేస్తూ జీవిస్తారు! - సత్యమునే పలుక వలెను: అసత్యమాడుట, అబద్ధాలాడుట తప్పు అని మనందరికీ తెలుసు. తప్పును కప్పిపుచ్చుటకు ఎన్ని అబద్ధాలు ఆడుతున్నాము?- పవిత్రముగా జీవించాలి: మనసులలో దురుద్దేశాలు, అసూయ, లైంగిక ఆలోచనలు ఉండరాదు. - దురాశ ఉండకూడదు: దురాశ కలిగినవారు స్వార్ధముతో జీవిస్తారు. ఎవరినీ పట్టించు కొనరు. డబ్బుపై వ్యామోహం ఉండరాదు. భౌతిక వస్తువులకు అతిప్రాముఖ్యత ఇవ్వరాదు. అవినీతి ఉండరాదు. 

“ధనాపేక్ష నుండి మీ జీవితములను దూరముగ ఉంచుకొనుడు. ఉన్నదానితో తృప్తిచెందుడు” (హెబ్రీ 13:5). ధనం దుష్టత్వంతో సమానం. మాదకద్రవ్యాల మాదిరిగానే డబ్బుకు బానిసలమై బ్రతుకుచున్నాం! ఈ బానిసత్వమునుండి మనం విడుదల పొందాలి. ధనంకోసం, ఆస్తులకోసం కన్నతల్లిదండ్రులను కడతేరుస్తున్న రోజులు! స్వంత కుటుంబాలను, బంధువులను నిరాకరిస్తున్న రోజులు! దేవుడు మనకు ఎంత డబ్బు ఇస్తే అంతగా దాతృత్వం కలిగి జీవించాలి. వాటిని ఇచ్చిన దేవుడు, తిరిగి తీసుకోవడం ఆయనకు ఎంత సమయం పట్టదని గుర్తుంచుకోవాలి! డబ్బు, సంపదలు కలిగియుండుట మంచివే! అవి మనకు ఎంతగానో ఉపయోగపడతాయి! మన మనుగడకు అవి ఎంతో సహాయం చేస్తాయి! అయితే, అతిగా వాటికోసం ఆరాట పడటం, ఆశపడటం మాత్రం దయ్యముతో సమానము! ఉపదేశకుడు, నేటి మొదటి పఠనంలో చెప్పినట్లుగా, అంతయు వ్యర్ధమే! కాని దేవునితో కూడిన జీవితం ఎప్పటికీ వ్యర్ధము కాదు!

ప్రతీ వ్యక్తి తన జీవితానికి ఒక ధ్యేయాన్ని, ఉద్దేశాన్ని ఏర్పరచుకోవాలి. విశ్వాసులుగా, మన విశ్వాసాన్ని, నమ్మకాన్ని, మన సంపదలు, ఆస్తులపైగాక, తండ్రి దేవునిపై ఉంచాలి. సంపదలు వస్తాయి, పోతాయి కాని, మన ఆత్మను కాపాడుకోవడం చాలా ముఖ్యం. మన సంపదలను, ఇహలోకములోగాక, పరలోకములో కూడబెట్టుకోవాలి. అప్పుడే మన ఆత్మలను కాపాడుకోగలము. ఈనాడు మనలను నాశనము చేస్తున్నవి, మన అత్యాశ, స్వార్ధము. వీనిని శాశ్వతముగా మనలనుండి తీసివేసినప్పుడే, నిజమైన సంపదలు, రక్షణ - దేవునిలోను, క్రీస్తు భోదనలలోను ఉన్నాయని గుర్తించగలము.

సువిశేష పఠనము: ఆత్యాశతో ఇహలోక సంపదలను కలిగియుండటము వలన, జీవితము పరిపూర్ణము కాదని తెలియజేస్తుంది. సంపదలు సంతోషాన్ని ఇచ్చిననూ, శాశ్వతమైన ఆనందాన్ని మనకు ఇవ్వలేవు. మన ఆత్మకు ఆనందాన్ని ఇవ్వలేవు. ధనికుడు తన నమ్మకాన్ని, దేవునిపైకాక, తనపైనే ఉంచాడు. తన భవిష్యత్తును తనే రూపొందించుకోగలడని అనుకొన్నాడు. తనకున్న సంపదలు తన జీవిత విజయానికి సూచనలుగా భావించాడు. నేటి సువిశేషం (లూకా 12:13-21) మన జీవితంలో ధనానికి మరియు ప్రాధాన్యతలకు సంబంధించిన ఒక కీలకమైన సత్యాన్ని వెల్లడిస్తుంది. మనమందరం సంపదను కూడబెట్టడానికి ప్రయత్నించే లోకంలో జీవిస్తున్నాం, అది ఆర్థిక సంపద కావచ్చు, వస్తువులు కావచ్చు లేదా సామాజిక హోదా కావచ్చు. అయితే, యేసు ఈ రోజు మనకు చెప్పిన ఉపమానం, మనకు నిజమైన సంపద అంటే ఏమిటో మరియు మన హృదయాలు ఎక్కడ ఉండాలో పునరాలోచించుకోమని సవాలు చేస్తుంది.

జనసమూహము నుండి ఒక వ్యక్తి యేసును తన సోదరునితో వారసత్వాన్ని పంచుకోవాలని కోరతాడు. యేసు, లోక సంబంధమైన విషయాలలో జోక్యం చేసుకోకుండా, మరింత లోతైన, ఆధ్యాత్మిక సత్యాన్ని బోధించడానికి ఈ అవకాశాన్ని ఉపయోగించుకుంటాడు. ఈ సందర్భముగా, యేసు ధనవంతుడైన అవివేకి లేదా లోభివాని గురించిన ఉపమానాన్ని చెబుతాడు.

ఈ ధనవంతుడు తన పొలాల నుండి సమృద్ధిగా పంటను పొందినప్పుడు ఆనందిస్తాడు. అప్పుడు అతను “నేను ఏమి చేయాలి? నా పంటను నిల్వచేయడానికి నాకు చాలినంత స్థలం లేదు” అని ఆలోచిస్తాడు. అతనికి పరిష్కారం త్వరగానే లభించింది! తనకు ఉన్న కొట్లను కూల్చివేసి, పెద్దవి కట్టించి, తన ధాన్యాన్ని, వస్తువులను అక్కడ నిల్వ చేసుకోవాలని అనుకున్నాడు. అప్పుడు అతను తనతో ఇలా అనుకుంటున్నాడు, “నా ప్రాణమా, నీకు అనేక సంవత్సరములకు చాలిన విస్తారమైన ఆస్తి, గొప్ప సంపదలు ఉన్నవి; సుఖపడుము, తినుము, త్రాగుము, సంతోషించుము.”

ఈ వ్యక్తి ఆలోచనలు మనకు తప్పుగా అనిపించవచ్చు. ఒకరకంగా, ఇది తెలివైన నిర్ణయంలా అనిపిస్తుంది – భవిష్యత్తు కోసం ప్రణాళిక వేసుకోవడం. అయితే, యేసు ఈ వ్యక్తిని “అవివేకి” అని ఎందుకు పిలిచారు? ఎందుకంటే, అతను తన ఆత్మకు ఏమీ చేయలేదు. అతను పూర్తిగా లోక సంబంధమైన, తాత్కాలిక విషయాలపై దృష్టి పెట్టాడు. అతను తన భవిష్యత్తును తన ధాన్యం మరియు వస్తువులలో చూశాడు, కానీ అతని నిజమైన భవిష్యత్తు దేవునితో ఉందని మరచిపోయాడు.

“ఓరి! అవివేకి! ఈ రాత్రికే నీ ప్రాణములు తీసివేయబడును” అని దేవుడు ఆ రాత్రి అతని ప్రాణాన్ని అడిగాడు. - కీర్తనలు 90:3లో ఇలా చాడువుచున్నాం, “నీవు నరులను మట్టిగా మార్చెదవు. నరులారా!  మీరు  మరల  మన్నయిపొండు అని పలికెదవు”. అప్పుడు ఆ ధనవంతుడు కూడబెట్టినవన్నీ ఎవరివి అవుతాయి? అతనికి ఏ మాత్రం ఉపయోగపడవు. ఈ ఉపమానం నుండి యేసు ముగింపు చాలా కీలకం, “తన కొరకు ధనము కూడబెట్టుకొనువారిస్థితి ఇట్లే ఉండును. వారు దేవుని దృష్టిలోభాగ్యవంతులు కారు” అని చెప్పారు.

ఈ వచనాలు మనకు ఏమి బోధిస్తున్నాయి?

1. ధనము యొక్క క్షణభంగురత్వం: ప్రపంచంలోని సంపద, మనకు ఎంత ఆకర్షణీయంగా కనిపించినా, క్షణభంగురమైనది. అది దొంగలచే దొంగిలించబడవచ్చు, తెగులుచే నాశనం కావచ్చు, లేదా మార్కెట్ కూలిపోయినప్పుడు దాని విలువను కోల్పోవచ్చు. ఇంకా ముఖ్యంగా, అది శాశ్వతంగా మనతో ఉండదు. మరణం వచ్చినప్పుడు, మనం ఏదీ మన వెంట తీసుకువెళ్ళలేము. నిజమైన భద్రత వస్తువులలో కాదు, దేవునిలో ఉంది. భూలోక సంపద అనిశ్చితమైనది, అస్థిరమైనది, తాత్కాలికమైనది. వాటిపై మన భవిష్యత్తును నిర్మించుకుంటే, అది ఇసుక పునాదిపై ఇల్లు కట్టుకోవడం లాంటిది.

2. దేవునిపై ఆధారపడటం: ధనవంతుడైన అవివేకి తన సొంత ప్రణాళికలు మరియు అతని సొంత సామర్థ్యాలపై ఆధారపడ్డాడు. అతను దేవుని గురించి ఒక్క మాట కూడా చెప్పలేదు. మనం కూడా తరచుగా మన సొంత బలంపై, మన సంపాదనపై లేదా మన పొదుపుపై ఆధారపడతాము. అయితే, మనకు జీవనం ఇచ్చేది మరియు మన ప్రతి అవసరాన్ని తీర్చేది దేవుడేనని మనం గుర్తుంచుకోవాలి.

3. పరలోకంలో సంపదను కూడబెట్టడం: “దేవుని యెడల ధనవంతుడు కాక తన కొరకే ధనము కూర్చుకొనువాడు అట్టివాడే” అనే మాట మనకు ఒక స్పష్టమైన దిశానిర్దేశం చేస్తుంది. మన శక్తిని మరియు సమయాన్ని భూమిపై సంపదను కూడబెట్టడానికి బదులుగా, మనం పరలోకంలో సంపదను కూడబెట్టాలి (మత్త 6:20). పరలోకంలో సంపదను కూడబెట్టడం అంటే బ్యాంక్ ఖాతా తెరవడం కాదు. ఇది మన హృదయాన్ని, సమయాన్ని, శక్తిని, వనరులను దేవుని రాజ్యం కోసం, ఇతరుల కోసం ఉపయోగించడాన్ని సూచిస్తుంది.

పరలోకంలో సంపదను కూడబెట్టడం అంటే...

దానధర్మాలు చేయడం: ఇతరులకు, ముఖ్యంగా పేదలకు మరియు అవసరమైన వారికి సహాయం చేయడం ద్వారా మనం యేసును సేవించినట్లు అవుతుంది. యేసు మత్తయి 25:40లో ఇలా అంటాడు: “వీరిలో అత్యల్పుడైన ఏ ఒక్కనికి మీరు ఇవి చేసినపుడు అవి నాకు చేసితిరి.”

ఆధ్యాత్మికంగా ఎదగడం: ప్రార్థన, బైబిల్ అధ్యయనం, దివ్యసంస్కారాలలో పాల్గొనడం ద్వారా మనం దేవునితో మన సంబంధాన్ని పెంచుకుంటాము. ఇది మన ఆత్మకు శాశ్వతమైన ఆహారాన్ని ఇస్తుంది.

దేవుని చిత్తాన్ని నెరవేర్చడం: మనకున్న వరాలతో, సమయంతో మరియు వనరులతో దేవుని రాజ్యానికి సేవ చేయడం. ఇది మన విశ్వాసాన్ని ఆచరణలో పెట్టడం.

విశ్వాసం మరియు ప్రేమతో జీవించడం: దేవుని ఆజ్ఞలను పాటించడం మరియు మన పొరుగువారిని ప్రేమించడం ద్వారా మనం దేవుని యెడల మన ప్రేమను చూపిస్తాము.

ప్రియ సహోదరీ సహోదరులారా, ఈ లోకం మనకు “ఎక్కువ ఉంటే ఎక్కువ సంతోషం” అని చెబుతుంది. కానీ మనకు నిజమైన ఆనందం మరియు భద్రత దేవునిలో మరియు ఇతరుల పట్ల ప్రేమలో ఉందని యేసు ప్రభువు తెలియజేస్తున్నారు. మనం ‘ధనవంతుడైన అవివేకి’వలె ఉండకూడదు, అతను తన ఆత్మకు ఏమీ చేయలేక పోయాడు. బదులుగా, మనం పరలోకంలో సంపదను కూడబెట్టే వారంగా ఉండాలి. ఈ లోకంలో మనం తాత్కాలిక నివాసులం. మన నిజమైన గృహం పరలోకంలో ఉంది. కాబట్టి, మనం మన సమయాన్ని, వనరులను నిత్యమైన వాటిలో పెట్టుబడి పెడదాం. అప్పుడే మనం దేవుని ముందు నిజమైన ధనవంతులం అవుతాము మరియు ఆయన రాజ్యంలో నిత్యమైన ఆనందాన్ని అనుభవిస్తాము.

మన స్వార్థం నుండి, సంపదల పట్ల మనకున్న అత్యాశ నుండి విముక్తి పొందే కృప కొరకు మనం దేవుడిని వేడుకుందాం. మన హృదయాలను దేవుని వైపుకు, నిత్యమైన వాటి వైపుకు మళ్ళించుకుందాం. మన జీవితాలను ఇతరులకు సేవ చేయడానికి మరియు దేవుని మహిమ కోసం అంకితం చేద్దాం. అప్పుడే మనం నిజమైన ధనవంతులు, అనగా దేవుని యెడల ధనవంతులుగా అవుతాం.