16 వ సామాన్య ఆదివారము, YEAR C

16 వ సామాన్య ఆదివారము, YEAR C (20 జూలై)

ఆది 18:1-10; కొలొస్సీ 1:24-28; లూకా 10:38-42
ప్రార్ధన మరియు సేవ

ఉపోద్ఘాతము: నేటి పఠనాలు మన క్రైస్తవ జీవితంలో ప్రార్థన మరియు సేవ మధ్య సరైన సమతుల్యత ఉండటం ఎంత అవసరమో స్పష్టం చేస్తున్నాయి. ఈ పఠనాలు మనకు రెండు ముఖ్యమైన విషయాలను బోధిస్తున్నాయి: ఒకటి, క్రైస్తవ జీవితంలో ఆతిథ్యం యొక్క ప్రాముఖ్యత; రెండవది, దేవుని మాటను ఆలకించడం లేదా ప్రార్ధన చేయడం యొక్క ప్రాముఖ్యత. క్రైస్తవ జీవితంలో అన్నిటికంటే ముందుగా యేసుక్రీస్తుకు ప్రథమ మరియు ప్రధాన స్థానం ఇవ్వాలి. అందుకే మనం ప్రతిరోజూ కొంత సమయం కేటాయించి, “యేసు పాదాల చెంత కూర్చోవడం” నేర్చుకోవాలి. మన దైనందిన జీవితంలోని పని ఒత్తిడిలో పడి, దేవునితో గడపాల్సిన విలువైన సమయాన్ని మనం తరుచుగా మర్చిపోతూ ఉంటాము. అయితే, నేటి పఠనాలు మనకు స్పష్టంగా గుర్తుచేసేది ఏమిటంటే, మనం ఎంత బిజీగా ఉన్నా సరే, దేవుని సన్నిధిలో నిశ్శబ్దంగా కూర్చుని ఆయన వాక్యాన్ని వినడం ఎంతో అవసరం. ఇలా చేయడం వల్ల మనకు ఆధ్యాత్మిక దృష్టి, దైవిక మార్గదర్శకత్వం లభిస్తాయి.

అదేవిధంగా, అబ్రహాము వలె, మనం కూడా ఇతరులకు ఆతిథ్యం ఇవ్వడం, వారికి సేవ చేయడం ద్వారా క్రీస్తు ప్రేమను ఇతరులతో పంచుకోవాలి. ప్రార్థన మరియు సేవ మధ్య సరైన సమతుల్యతను మనం సాధించినప్పుడే, మన క్రైస్తవ జీవితం సార్ధకమవుతుంది.

మొదటి పఠనము: నేటి మొదటి పఠనం అబ్రహాము, సారాల అసాధారణ ఆతిథ్యాన్ని కళ్ళకు కట్టినట్లుగా వివరిస్తుంది. ముగ్గురు వ్యక్తులు తన గుడారం దగ్గరికి రాగానే, అబ్రహాము స్వయంగా వారికి ఎదురెళ్ళి, వారిని ఆప్యాయంగా ఆహ్వానించి, తమ ఆతిథ్యాన్ని స్వీకరించమని ప్రార్థించాడు. ఇక్కడ మనం అబ్రహాములో ఉన్న అద్భుతమైన సేవాతత్పరతను స్పష్టంగా చూడవచ్చు. ఆయన కేవలం అతిథులకు వసతి కల్పించడం మాత్రమే కాకుండా, వారి పట్ల ఎంతో శ్రద్ధ, ప్రేమను చూపించాడు. అబ్రహాము మరియు సారాల ఈ నిస్వార్థ సేవకు ప్రతిఫలంగా, వారు వృద్ధాప్యంలో ఉన్నా కూడా  దేవుడు వారికి ఒక కుమారుడు జన్మిస్తాడని ఆశీర్వదించాడు.
మనం “అతిథి దేవోభవ” అని అంటాం. అంటే, మన ఇంటికి వచ్చే అతిథిని దేవునితో సమానంగా భావిస్తాం. వచ్చిన వారికి దగ్గర ఉండి సకల మర్యాదలు చేస్తుంటాం. సాక్షాత్తు ఆ దేవుడే మన అతిథి మర్యాదలు స్వీకరించడానికి వచ్చాడని భావిస్తాం. అతిథులను స్వీకరించి, వారికి సేవలు చేసే ప్రతి వ్యక్తిలోనూ అబ్రహాములో ఉన్నటువంటి ఆ సేవాతత్వాన్ని, దైవత్వాన్ని మనం చూడగలం.

ఈ మొదటి పఠనం మనకు ఒక విలువైన సందేశాన్ని అందిస్తుంది, అదేమిటంటే, మనం ఇతరులకు సేవ చేసినప్పుడు, మనం తెలియకుండానే దేవునికి సేవ చేస్తున్నాము. మనం ప్రేమతో, దయతో ఇతరులకు సేవ చేసినప్పుడు, మనం దేవున్ని మహిమ పరుస్తాము, తద్వారా ఆయన రాజ్య స్థాపనలో భాగమవుతాము అనే గొప్ప సత్యాన్ని, సందేశాన్ని మనకు తెలియజేస్తుంది.

ప్రతీ రోజు దేవుడే మన మధ్యకు వస్తున్నారు. ‘గుడారం’ వంటి దివ్యమైన దివ్యమందసంలో ఆయన కొలువై ఉన్నారు. అలాగే, మనం దేవున్ని ఇతరులలో, సంఘంలో చూడగలగాలి, గుర్తించగలగాలి. దేవుడు ఎల్లప్పుడూ మన మధ్యలోనే ఉన్నారు. ఆయన మన చుట్టూ ఉన్న పేదవారిలో, చిన్నవారిలో, రోగులలో, పరదేశీయులలో, మనం చిన్నచూపు చూసే వారిలో, ప్రతీ ఒక్కరిలో ఉన్నారు. ఆయన ప్రతిరోజూ మన హృదయ ద్వారాన్ని తట్టుతూనే ఉన్నారు. “ఈ చిన్న వారిలో ఏ ఒక్కరికి మీరు గుక్కెడు మంచి నీళ్ళు ఇచ్చిననూ, అది మీరు నాకు చేసినట్లే” అని మనకు గుర్తుకు చేస్తున్నారు. కనుక, ప్రేమగల దేవుడు మనల్ని తనకు సేవ చేయమని, మన సహోదరి సహోదరుల సేవలో తరించమని మనల్ని పిలుస్తున్నారు.

రెండవ పఠనము: రెండవ పఠనంలో, అపొస్తలుడైన పౌలు, దేవునిచే తాను నియమించబడిన సేవ గురించి వివరిస్తున్నాడు. తాను దైవసంఘమునకు సేవకునిగా, సంఘమునకు మేలు చేయుట కొరకు, దేవుని సందేశమును ప్రకటించుటకు పిలువబడినట్లు స్పష్టం చేస్తున్నాడు (కొలొస్సీ 1:25). క్రీస్తును ప్రకటించే తన మహత్తర కార్యంలో భాగంగా, పౌలు విశ్వాసులను తమ హృదయాలను, మనస్సులను తెరవమని ఆహ్వానిస్తున్నాడు. తాను బోధించే క్రీస్తు పరమ రహస్యానికి ఆతిథ్యం ఇవ్వమని వారిని ప్రోత్సహిస్తున్నాడు.

ఇక్కడ పౌలు ప్రస్తావించిన ఆతిథ్యం కేవలం ఇంటికి వచ్చిన అతిథికి భౌతికమైన ఆదరణ చూపడం కాదు. ఇది అంతకు మించిన లోతైన ఆధ్యాత్మిక అర్థాన్ని కలిగి ఉంది. ఇది క్రీస్తు యొక్క పరమ రహస్యాన్ని స్వీకరించడానికి ఆధ్యాత్మికంగా సంసిద్ధంగా ఉండటాన్ని సూచిస్తుంది. ఈ ఆతిథ్య స్ఫూర్తిని పౌలు మరింత విస్తరింపజేస్తూ, క్రీస్తులో ఉన్న ప్రతి ఒక్కరినీ సాదరంగా ఆహ్వానించే స్వభావాన్ని మనం పెంపొందించుకోవాలని సవాలు చేస్తున్నాడు. దీనికి అర్థం, వారి జాతి, మతం, నేపథ్యం ఏదైనా సరే, క్రీస్తులో ఉన్న ప్రతి వ్యక్తిని ప్రేమతో, ఎలాంటి వివక్ష లేకుండా అంగీకరించాలి. ఇది కేవలం సహనం చూపడం కాదు, మన హృదయాన్ని విశాలం చేసి, క్రీస్తు ప్రేమను ప్రతి ఒక్కరితో పంచుకోవడమే నిజమైన ఆతిథ్యమని పౌలు బోధన యొక్క సారాంశం.

మార్త, మరియమ్మలు: సేవ-ప్రార్ధన సమతుల్యత: సువార్త పఠనంలో, మార్తమ్మ యేసుకి దగ్గరగా ఉంటూ, అన్ని విషయాలనూ గమనిస్తూ, ఆయనకు ఎలాంటి లోటూ రాకుండా సేవలు చేస్తూ ఉంది. అయితే, మార్తమ్మ సోదరి మరియమ్మ మాత్రం యేసు పాదాల చెంత కూర్చొని, ఆయన చెప్పే మాటలను శ్రద్ధగా వింటూ ఉంది. మార్తమ్మ అనేక పనులతో సతమతమవుతోందని గ్రహించిన యేసు, ఆమెను మందలిస్తూ ఉన్నారు. మరియమ్మ చేసేది గొప్ప పనిగా ఆయన పేర్కొన్నారు. ప్రభువు మార్తమ్మ చేసే ఆతిథ్యాన్ని తప్పు పట్టడం లేదు; కానీ ఆమె ఎన్నో పనుల గురించి ఆతురపడకూడదని చెబుతున్నారు. ఇంటికి వచ్చిన అతిథికి సేవ చేసి, వారికి కావలసినవన్నీ సమకూర్చి, వారిని సంతృప్తిపరచడం ముఖ్యం. అలాగే, అన్నింటికన్నా ముఖ్యంగా వారితో ‘సమయాన్ని గడపడం’ అని తెలియజేస్తున్నారు. వారితో సమయాన్ని వెచ్చించలేనప్పుడు, వారి బాగోగులు తెలుసుకోలేనప్పుడు, మనం వారికి చేసే సేవ వృథాగా పోతుంది. మరియమ్మ చేసింది ఉత్తమమైనదని యేసు అన్నారు. ఆమె దేవుని కుమారుని చెంత కూర్చుండి, ఆయన వాక్కును వింటూ ఉంది. వాక్కును ఆలకించిన మరియమ్మ, యేసును తన హృదయములోనికి, జీవితములోనికి స్వీకరించింది. కాబట్టి, క్రైస్తవ జీవితంలో కావల్సినది ప్రార్థన (మరియమ్మ) మరియు సేవ (మార్తమ్మ) రెండూనూ. ఈ రెండింటి మధ్య సమతుల్యత సాధించినప్పుడే మన క్రైస్తవ జీవితం పరిపూర్ణమవుతుంది.

దైవవాక్కుకు ప్రాధాన్యత: “మార్తమ్మా! నీవు ఎన్నో పనులను గురించి విచారించుచు ఆతురపడుచున్నావు. కానీ అవసరమైనది ఒక్కటే. మరియమ్మ ఉత్తమమైనదానిని ఎన్నుకొనినది” (లూకా 10:41-42) అని యేసు పలికారు. దీనిని లోతుగా విశ్లేషిస్తే, యేసు మార్తమ్మను మందలించలేదు, కానీ ఆమె ఆందోళన చెందుతున్న విధానాన్ని సరిదిద్దాడు. మార్తమ్మ సేవ చేయడం తప్పు కాదు, అది చాలా మంచిది. కానీ ఆమె ప్రాధాన్యతలను కోల్పోయింది. ఆమె యేసుతో సమయం గడపడం కంటే, పనులను పూర్తి చేయడానికే ఎక్కువ ప్రాధాన్యతనిచ్చింది. ఇది మన జీవితంలో కూడా తరచుగా జరుగుతుంది. మనం దేవుని కోసం లేదా సంఘం కోసం ‘పని’ చేయడంలో మునిగిపోయి, దేవునితో వ్యక్తిగత సంబంధాన్ని విస్మరిస్తాము.

ఒక ఉదాహరణ చెప్పుకుందాం: ఒక తల్లి తన పిల్లల కోసం నిరంతరం శ్రమిస్తూ, వారి భోజనం, బట్టలు, చదువుల గురించి ఆందోళన చెందుతుంది. ఆమె ప్రేమతోనే ఇదంతా చేస్తుంది, కానీ కొన్నిసార్లు పిల్లలతో కూర్చుని మాట్లాడటానికి, వారి మనసులోని మాటలు వినడానికి సమయం దొరకదు. అప్పుడు పిల్లలు ‘అమ్మా, నువ్వు ఎప్పుడూ పనిలోనే ఉంటావు, మాతో అసలు సమయమే గడపవు’ అని అనొచ్చు. ఇక్కడ ఆ తల్లి తప్పు చేయడం లేదు, కానీ ఆమె ప్రాధాన్యతలను సరిదిద్దుకోవాలి. దేవునితో మన సంబంధం కూడా అంతే. ఆయనకు మన సేవ కావాలి, కానీ అన్నిటికంటే ముఖ్యంగా మన సన్నిధి కావాలి.

జీవితంలో ఉత్తమమైనది ఏమిటంటే, దేవుని వాక్కును వినడం: శిష్యునివలె యేసు పాదాల చెంత కూర్చొని ఆయనను ఆలకించడం; ఆయన చిత్తమును ఎరుగడం: ఆయన మన నుండి ఏమి ఆశిస్తున్నాడో అర్థం చేసుకోవడం; ఆయన నుండి నేర్చుకోవడం: ఆయన బోధనల ద్వారా మన జీవితాన్ని మెరుగుపరచుకోవడం; ఆయన సాన్నిధ్యాన్ని అనుభూతి చెందడం: దేవుని సన్నిధిలో ఆనందాన్ని, శాంతిని పొందడం. దేవుని స్వరాన్ని వినాలంటే, ముందుగా దేవుని గురించి, ఆయన ప్రేమను గురించి, ఆయన రక్షణ మార్గం గురించి తెలుసుకోవాలి. తెలుసుకున్న దేవుని వాక్యాన్ని ఆలకించాలి, ధ్యానించాలి. ప్రార్థన ద్వారా దేవునితో సమయాన్ని కేటాయించాలి. మనం చేసే పనులలో ఆతురత పడకుండా, దేవునితో గడిపే సమయానికి ప్రాధాన్యత ఇవ్వడం ద్వారా మనం నిజమైన శాంతిని, ఆనందాన్ని పొందుతాం. ప్రభు వాక్కును విని, ఆయనను అంగీకరించగలగాలి. మనం విన్న ఈ వాక్కులే మనల్ని సేవా మార్గంలో నడిపిస్తాయి. మనం నమ్మిన విషయాలను మన క్రియల రూపంలో చూపించగలుగుతాం. యేసు తండ్రి అయిన దేవుని ప్రేమను సంపూర్ణంగా అంగీకరించారు. తండ్రి మాట ప్రకారమే జీవించారు. ఆయన చిత్తప్రకారమే తన జీవితంలో ముందుకు సాగారు. పాపాన్ని, మరణాన్ని జయించి, మనకు రక్షణను ప్రసాదించారు.

సేవాభావం-ప్రార్థనతో కూడిన జీవితం: మనం సేవాభావంతో జీవించాలి. అయితే, సేవకు ప్రార్థనే మూలం. ప్రార్థనా జీవితం లేనిదే సేవా జీవితాన్ని మనం జీవించలేము. యోహాను 15:5లో చెప్పబడినట్లు, “నేను లేక మీరేమీ చేయజాలరు.” బైబులు నుండి ఒక చక్కటి ఉదాహరణను చూద్దాం: ఇశ్రాయేలీయులు అమాలేకీయులతో పోరాడుతున్నప్పుడు, మోషే తన చేతులు పైకెత్తి పట్టుకున్నంత కాలం ఇశ్రాయేలీయులు గెలిచారు. అతని చేతులు అలసిపోయి కిందపడగానే, అమాలేకీయులు గెలవడం మొదలుపెట్టారు. అప్పుడు అహరోను, హూరులు మోషే చేతులను పట్టుకొని నిలబడ్డారు. దీని ద్వారా ఇశ్రాయేలీయులు విజయం సాధించారు. ఈ సంఘటన మనకు బోధించేది ఏమిటంటే, మనం ఎంత కష్టపడి పని చేసినా, ప్రార్థన లేకుండా మన ప్రయత్నాలు నిష్ఫలమవుతాయి. మన సేవలో దైవిక శక్తి ఉండాలంటే, మనం నిరంతరం ప్రార్థనలో నిమగ్నమై ఉండాలి. మోషే చేతులు పైకెత్తడం ప్రార్థనకు, అహరోను, హూరులు మద్దతు సేవకు ప్రతీక. రెండూ కలిసి పనిచేసినప్పుడే విజయం సాధ్యమైంది.

యేసు ప్రభువు యొక్క ప్రార్ధనా జీవితం కూడా మనకు గొప్ప ఆదర్శం: యేసు ప్రభువు తన సేవలో ఎంత బిజీగా ఉన్నప్పటికీ, ఆయన తరచుగా ఏకాంత ప్రదేశాలకు వెళ్లి ప్రార్థన చేసేవారు (లూకా 5:16; మార్కు 1:35). ముఖ్యమైన నిర్ణయాలు తీసుకునే ముందు (లూకా 6:12, శిష్యులను ఎంచుకునే ముందు), లేదా పెద్ద అద్భుతాలు చేసే ముందు (యోహాను 11:41, లాజరును లేపే ముందు) ఆయన ప్రార్థనలో ఎక్కువ సమయం గడిపారు. ఆయనకు తెలుసు, తన సేవ ‘దేవునితో తనకున్న లోతైన సంబంధం’ (ప్రార్ధన) నుండి వస్తుంది అని. కనుక, మన సేవ, మన కార్యకలాపాలు కేవలం మానవ ప్రయత్నాల ద్వారా కాకుండా, దైవిక శక్తితో నిండి ఉండాలంటే, ప్రార్థన అత్యవసరం.

మరియ, మార్తమ్మలు యేసును తమ ఇంటికి ఎలా ఆహ్వానించారో, అదేవిధంగా ఆ ప్రభువును మనం మన జీవితాలలోకి ఆహ్వానిద్దాం. మార్తమ్మ తన ఆతిథ్యానికి పరిపూర్ణతను తీసుకొనివస్తే, మరియమ్మ శిష్యత్వానికి పరిపూర్ణతను తీసుకొని వచ్చింది. మనం మన ఇంటికి వచ్చే అతిథులను ఎలా సత్కరిస్తున్నాం? వారు రాగానే పలకరించి, వారితో విలువైన సమయాన్ని వెచ్చిస్తున్నామా? లేక మన పనులలో (మొబైల్ ఫోన్‌తో...) మునిగి తేలుతున్నామా?

ఒక వ్యక్తి తన ఇంటికి వచ్చిన అతిథికి రుచికరమైన భోజనం పెట్టి, అన్ని సౌకర్యాలు కల్పించాడు. కానీ ఆతిథ్యం స్వీకరించిన వ్యక్తి తిరిగి వెళ్లేటప్పుడు, ‘మీ ఆతిథ్యం అద్భుతంగా ఉంది, కానీ మీరు నాతో ఒక్క మాట కూడా సరిగ్గా మాట్లాడలేదు’ అని అన్నాడు. ఇది మార్తమ్మ పరిస్థితిని పోలి ఉంది. కేవలం భౌతికమైన ఏర్పాట్లు మాత్రమే కాకుండా, హృదయపూర్వకమైన సంభాషణ, శ్రద్ధగా వినడం కూడా నిజమైన ఆతిథ్యంలో భాగం. మన ఇంటికి వచ్చిన వారికి మన సమయాన్ని, శ్రద్ధను చూపడం ద్వారా మనం వారికి క్రీస్తు ప్రేమను పంచగలుగుతాము.

ఒక సలహాదారుని వద్దకు ఒక వ్యక్తి తన సమస్యను చెప్పుకోవడానికి వచ్చాడు. ఆ సలహాదారుడు వెంటనే సలహాలు ఇవ్వడం మొదలుపెట్టకుండా, ఆ వ్యక్తి చెప్పేదంతా ఓపికగా విన్నాడు. సమస్య అంతా చెప్పి ముగించిన తర్వాత, ఆ వ్యక్తి ‘మీరు విన్నందుకు ధన్యవాదాలు, ఇప్పుడు నాకు కొంత ఉపశమనం లభించింది’ అన్నాడు. సలహాదారుడు ఒక్క సలహా కూడా ఇవ్వకపోయినా, కేవలం వినడం ద్వారానే ఆ వ్యక్తికి సహాయం చేశాడు. ఇదే మరియ వలె వినడం యొక్క ప్రాముఖ్యత. ఇంట్లో, పనిలో, స్నేహితులతో మనం వినగలిగితే, అనేక సమస్యలను నివారించవచ్చు, సంబంధాలను బలపరచవచ్చు.

ఉత్తమమైన దానిని ఎంచుకుందాం: “అవసరమైనది ఒక్కటే. మరియమ్మ ఉత్తమమైనదానిని ఎన్నుకొనినది” అని అన్న యేసు ప్రభువు మాటలు నేడు మనకు సవాలుగా ఉన్నాయి! మన జీవితంలో “అవసరమైనది” ఏమిటి? దేవుని సన్నిధిలో కూర్చోవడం, ఆయన వాక్యాన్ని వినడం, ఆయనతో సహవాసం చేయడం. ఈ "ఉత్తమమైనది" మనకు ఆధ్యాత్మిక శక్తిని, జ్ఞానాన్ని, మరియు మన సేవను సమర్థవంతంగా చేయడానికి అవసరమైన ప్రేరణను ఇస్తుంది. ఈ ఆదివారం, మనం ఈ ఉత్తమమైన దానిని ఎంచుకోవడానికి ప్రతిజ్ఞ చేద్దాం, తద్వారా మన సేవ మరింత ఫలవంతంగా, దేవునికి మహిమకరంగా మారుతుంది.