17 వ సామాన్య ఆదివారము, YEAR B

17 వ సామాన్య ఆదివారము, YEAR B

2 రాజు 4:42-44; ఎఫెసీ 4:1-6; యోహాను 6:1-15

క్రీస్తునందు ప్రియ సహోదరీ, సహోదరులారా! ఈనాడు సామాన్య 17వ ఆదివారమును కొనియాడుచున్నాము. ఈనాటి దివ్యగ్రంథ పఠనాలు, క్రీస్తులో దాగియున్న దైవీకశక్తిని, దీనులు, పేదసాదల పట్ల ప్రభువు ప్రేమానురాగాలను గురించి, అదేవిధముగా క్రైస్తవులు అలవరచుకోవాల్సిన సుగుణాలను గురించి భోదిస్తూ ఉన్నాయి. వీటిని గురించి ధ్యానిద్దాం.

మొదటి పఠనము (2 రాజులు 4:42-44): ఈనాటి మొదటి పఠనములో, దైవజనుడైన ఎలీషా ప్రవక్తద్వారా దేవుడు చేసిన ఒక గొప్ప అద్భుతాన్ని గురించి వింటున్నాము, ధ్యానిస్తూ ఉన్నాము. ఆ అద్భుతం ఏమిటంటే, కేవలం ఇరవై రొట్టెలను, వందమందికి సరిపడా తృప్తిగా తినేవిధంగా చేయటం. ఈ అద్భుతం యేసు క్రీస్తు చేసిన అద్భుతం లాంటిదే! అయితే ఈ అద్భుతం క్రీస్తుప్రభుకన్న సుమారు ఎనిమిది వందల ముప్పై సంవత్సరాల పూర్వమే ఎలీషా ద్వారా జరిగింది (2 రాజు 4:38). ఈ అద్భుతం క్రీ.పూ. 9వ శతాబ్దములో, యూదా రాజు యెహోరాము (852-841) ఏలుబడిలో, యెరూషలేమునాకు ఉత్తర భాగాన బెనియామీను ప్రాంతములోని  గిల్గాలు అను పట్టణ ప్రాంతములో జరిగింది.

ఎలీషా కాలంలో ఇశ్రాయేలు దేశంలో బహుగా కరువు ఏర్పడిందని (4:38) చెప్పబడింది. పైగా గత కొన్ని రోజుల నుండి ఎలీషా, ప్రవక్తల సమాజమునకు దైవవిషయాలను బోధిస్తూ ఉన్నారు. బాల్షాలిషా అనే గ్రామము నుండి ఒక వ్యక్తి ప్రధమ ఫలాలను అర్పణగా తీసుకొని వచ్చాడు. ప్రధమ ఫలం దేవునిది కాబట్టి, అలాగే వారి గ్రామము ప్రక్కనే ప్రవక్త ఉన్నారు కాబట్టి, ఆ వ్యక్తి ఇరువది రొట్టెలను, ధాన్యపు వెన్నులను తీసికొని వచ్చి ఎలీషాకు కానుకగా ఇచ్చాడు. పైగా అది కరువు ప్రాంతమని, ఎలీషా, ప్రవక్తల సమాజమునకు దైవవిషయాలను బోధిస్తున్నారని చెప్పుకున్నాం. ఖచ్చితంగా శిష్యులు గత కొన్ని రోజులనుండి ఆకలితో ఉండి యుండవచ్చును అని వాక్యంద్వారా తెలియు చున్నది. ఎలీషా ప్రవక్త శిష్యుల ఆకలిని గుర్తించి జాలిపడి సేవకుడు సమర్పించిన ఆ ఇరవై రొట్టెలను దైవశక్తితో అద్భుతరీతిగా వంద మందికి పంచిపెట్టారు. ఇక్కడ ఇంకో విశేషం ఏంటంటే, “శిష్యులు రొట్టెలను తిన్న పిమ్మట ఇంకను కొన్ని మిగులును” (4:43) అని వాక్యం చదువుచున్నాము. ఇది దేవుడు చేసిన గొప్ప అద్భుతం. ప్రవక్తలలో శ్రేష్టుడైన ఏలియా శిష్యుడు ఎలీషా వంద మందికి ఇరవై రొట్టెలను పంచి పెట్టగా, దైవకుమారుడైన యేసుక్రీస్తు ప్రభువు ఐదువేల మందికి ఐదు రొట్టెలను, రెండు చేపలను సమృద్ధిగా పంచి పెట్టారు. ఈనాటి మొదటి పఠనము మనకు క్రీస్తు మహోన్నతుడని, ప్రవక్తలందరికంటే గొప్పవాడనీ తెలియపరుస్తున్నది.

రెండు విషయాలను గుర్తించాలి: ఒకటి కరువు, కష్ట సమయములో దేవుడు తన ప్రజలను ఆదరిస్తాడు. రెండు, ఈ ఎలీషా యొక్క విశ్వాసాన్ని, దేవుని మతపట్ల అతని విధేయతను గమనించాలి.

రెండవ పఠనము (ఎఫెసీ 4:1-6): దేవుని బిడ్డలుగా, ఆయన వారసత్వంగా, ఆయన ఆలయంగా, క్రీస్తు శరీరంగా ఉండేందుకు దేవుడు మనందరినీ పిలిచారు. ఈ పిలుపుకు తగిన రీతిలో మనమంతా జీవించాలని ఈనాటి రెండవ పఠనము ద్వారా పౌలు మనలను ప్రోత్సహిస్తున్నారు. ప్రేమ, దయ, శాంతి, సాధుశీలత, సేవ, ధాతృత్వం మొదలగు గుణాలు క్రైస్తవులు కలిగి ఉండాలని, క్రీస్తుతో, క్రీస్తులో ఐక్యంగా జీవించాలని పౌలు బోధిస్తూ ఉన్నారు. ఒకసారి మనమంతా ఆత్మపరిశీలన చేసుకుందాం! మనం నిజ క్రైస్తవులవలె జీవిస్తున్నామా లేక నామకార్థ క్రైస్తవులవలె జీవిస్తున్నామా? మనం దేవుని బిడ్డల్లాగా క్రీస్తును పోలి జీవించాలి. క్రీస్తు మనలను ప్రేమించి మనకోసం దేవునికి పరిమళమైన అర్పణగా, తననుతానే బలిగా అప్పగించుకున్నారు. అలాంటి ప్రేమనే మనము కలిగి ఉండాలి. ఈలోకం చాలా చిన్నది. ఈ జీవితం శాశ్వతమైనది కాదు. మనందరికీ ఒక గమ్యం ఉంది అదే పరలోకం. పరలోక జీవితాన్ని మనం పొందుకోవాలి అంటే పౌలు చెబుతున్నట్లు పిలుపుకు తగిన రీతిలో మనమంతా జీవించాలి.

సువిశేష పఠనము (యోహాను. 6:1-15): ఈనాటి సువిశేషము క్రీస్తు ప్రభువు ఐదు రొట్టెలు రెండు చేపలను అద్భుత రీతిగా ఐదువేల మందికి పంచిన సంఘటనను మనకు తెలియజేయు చున్నది. ఇది యోహాను సువార్తలో నాలుగవ అద్భుతము. క్రీస్తు మరణించి సజీవంగా తిరిగి లేచిన సంఘటనను మినహాయిస్తే, నాలుగు సువార్తల్లోనూ వ్రాయబడిన అద్భుత కార్యం ఇదొక్కటే! దీన్నిబట్టి ఈ అద్భుతానికి ఉన్న అంతరార్థం, ప్రాముఖ్యత మనకు అర్థమగుచున్నది.

ఈ అద్భుతాన్నిగూర్చి యోహాను చాలా లోతుగా వివరించారు. ఈ యొక్క అద్భుత సంఘటనకు నేపధ్యం, యూదులకు ప్రాధ్యాన్యమైన పండుగలలో ఒకటైన పాస్కా మహోత్సవము. పాస్కా పండుగ గురించి యోహాను సువార్తలో మూడుసార్లు ప్రస్తావించ బడినది (2:13-25; 6:1-4; 13:1). పాస్కా పండుగ అనగానే మనకు గుర్తొచ్చేది పాపాలను పరిహరించే దివ్య గొర్రెపిల్ల. మనందరికీ శారీరకంగా ఆహారాన్ని సమకూర్చిన క్రీస్తు ప్రభువు త్వరలో తననుతాను ఒక బలి గొర్రెపిల్లగా అర్పించి మనకు పాపములనుండి విముక్తిని ఒసగి, తన శరీరమును రక్తమును మనకు ఇచ్చి తానే జీవాహారము, నిత్యజీవము అనే సత్యాన్ని యోహాను తెలియ జేస్తూ ఉన్నారు. క్రీస్తు చేసిన మొదటి అద్భుతము, నీటిని ద్రాక్షరసంగా మార్చడం (యోహాను 2:1-12). యోహాను భావాల ప్రకారం, ఈ ద్రాక్షరసం క్రీస్తు పవిత్ర రక్తమునకు సూచికగా నున్నది. అదేవిధముగా, క్రీస్తు ఐదు రొట్టెలను రెండు చేపలను ఐదువేల మందికి పంచిన అద్భుతం, క్రీస్తు కడరాత్రి భోజన సమయమునందు స్థాపించబోతున్న ‘దివ్యసత్ర్పసాదము’నకు, దివ్యబలిపూజకు సూచికగా నున్నది.

6:1-9లో దేవుడు మన అవసరాలను తీర్చువాడని, మనకు కావలసిన సదుపాయాలను మనం ఊహించని రీతిలో ఏర్పాటు చేయువాడని, దేవుని శక్తి మహాగొప్పదని అర్ధమగుచున్నది. 6:10-11లో మన ప్రతీ అవసరములో దేవునిపై విశ్వాసము, నమ్మకము ఉంచాలని అర్ధమగుచున్నది. దేవుని కృపయందు నమ్మకముంచాలి. 6:12-13లో అందరూ తృప్తిగా భుజించిన తరువాత, మిగిలిన రొట్టెలను పండ్రెండు గంపలకు నింపారు. దేవుని యొక్క సమృద్ధిని మరియు కృతజ్ఞత ప్రాముఖ్యతను గమనించవచ్చు. దేవునకు మనం తప్పక కృతజ్ఞులమై జీవించాలి. 6:14-15లో ప్రజలు యేసును ప్రవక్తగా గుర్తించారు. అయితే తనను బలవంతముగా రాజును చేయనున్నారని తెలుసుకొని, తన రాజ్యం భూలోక సంబంధమైనది కాదని, ఆధ్యాత్మిక రక్షణయని గ్రహించి, యేసు మరల  ఒంటరిగ పరవతము పైకి వెళ్ళెను. కనుక మనం యేసును కేవలం భౌతిక విషయాలలో పరిష్కారం మాత్రమేగాక, మన ఆధ్యాత్మిక రక్షకునిగా గుర్తించాలి.

ఈ అద్భుతము ద్వారా మనం గ్రహించవలసిన సందేశం

(1). “యేసు పర్వతము ఎక్కి శిష్యులతో అక్కడ కూర్చుండెను” (6:3). ప్రభువు అద్భుతాన్ని చేయబోతున్నాడని సూచిస్తుంది. అలాగే, ప్రభువుతో మన సహవాసాన్ని బలపరచు కొనుటకు, ఏకాంత ప్రదేశమున ప్రార్ధన, ధ్యానం ఎంతో అవసరమని సూచిస్తుంది. అద్భుతము చేసిన తరువాత మరల ప్రభువు ఒంటరిగాపర్వతము పైకి వెళ్ళెను (6:15). ఏకాంతముగా నున్నప్పుడే మనం దేవునితో సమయాన్ని గడపగలం. పరలోక వస్తువులపై నిమగ్నం కాగలము. లేనిచో, ఫిలిప్పువలె ఇహలోక వస్తువులపై దృష్టిని సారించాడు: “ఒక్కొక్కరికి కొంచెం వడ్డించుట కైనను రెండు వందల వరహాల రొట్టెలు కూడ చాలవు” (6:7) అని యేసుకు సమాధానం ఇచ్చాడు. ఇచ్చట మరియతల్లిని ఆదర్శముగా తీసుకోవచ్చు: “ఆయన చెప్పినట్లు చేయుడు” (2:5) అని పలికెను. అంద్రెయ కూడా అక్కడ కొద్దిగా అందుబాటులోనున్న భోజనముపై మాత్రమే దృష్టి పెట్టాడు: ఇక్కడ ఒక బాలుని యెద్ద ఐదు యువ (ధాన్యపు) రొట్టెలు, రెండు చేపలు కలవు. కాని, ఇంత మందికి ఇవి ఏ మాత్రము?” (6:9) అని పలికాడు. ఈ ఇద్దరు శిష్యులు కూడా (ఫిలిప్పు, అంద్రెయ) ప్రభువుతో ఆరంభము నుండి యున్నను, యేసు ప్రభువు ఎవరో అర్ధంచేసుకోలేక పోయారు. ఈనాడు కూడా యేసుక్రీస్తు ప్రభువు అంటే ఎవరో చాలా మందికి తెలుసు, కాని ఆయనపై దృష్టిని సారించలేక పోవుచున్నారు. ఏనాడు ఎంతోమంది క్రైస్తవ విశ్వాసులు ‘పార్ట్ టైం జాబ్’ లాగా క్రీస్తుతో ‘పార్ట్ టైం’ సహవాసాన్ని కలిగియుంటున్నారు! చాలా సమయాన్ని ఇహలోకపు ఆకర్షణలపై, వస్తువులపై దృష్టిసారించడం వలన, మన దృష్టిని యేసుపై ఉంచలేక పోవుచున్నాము. మనలో చాలామందిమి ‘పుట్టుక్రైస్తవులము’ అయినప్పటికిని ప్రభువును పూర్తిగా గుర్తించలేక పోవుచున్నాము. చాలా కొద్దిమంది దివ్యసత్ర్పసాద ప్రభువునందు ఆరాధనలో పాల్గొంటున్నారు. చాలామంది కేవలం ఆదివార దివ్యపూజాబలిలో మాత్రమే పాల్గొంటున్నారు.

(2). ఒక బాలుని దగ్గరనున్న ఐదు రొట్టెలు, రెండు చేపలను ప్రభువు తీసుకొని, ధన్యవాదములు అర్పించి [యూకరిస్టెయిన్ - యూకరిస్ట్ అనగా కృతజ్ఞత / ధన్యావాదములు; కాని, ఇతర సువార్తీకులు “ఆశీర్వదించి” – యూలోగెయిన్ / బరక్ అని వాడారు], కూర్చున్న వారికి వడ్డించెను (6:11). అక్కడున్న ఐదువేల మంది పురుషులు, స్త్రీలు, పిల్లలు అందరుకూడా తృప్తిగా భుజించారు. ఇది నిజముగా ఒక గొప్ప అద్భుతం! ఇక్కడ మనం గ్రహించవలసిన సందేశం ఏమిటంటే, శారీరక పోషణ ముఖ్యమైనను, భౌతిక ఆహారము, పోషణ, ఇహలోక జీవిత వాస్తవాలను దాటుకొని, ఆధ్యాత్మిక ఆహారము, పోషణ, నిత్యజీవితముపై దృష్టిని సారించాలని ప్రభువు మనలను కోరుచున్నారు. మన ధ్యేయం పరలోక రాజ్యం. ఈ అద్భుతం ‘దివ్యపూజా బలి’ ప్రాముఖ్యతను సూచిస్తుంది. జీవముగల తండ్రి, కుమార, పరిశుద్ధాత్మ దేవునితో సహవాసములో జీవించడానికి ఉత్తమమైన మార్గము ‘దివ్యపూజ’. త్రిత్వైక దేవునకు కృతజ్ఞతలు, ధన్యవాదములు తెలుపుటకు మరియు దేవుని శక్తిని, ఘనత, మహత్వమును, పవిత్రతను ఆశీర్వదించుటకు, స్తుతించుటకు దివ్యపూజ చక్కని మార్గము. ప్రతీసారి దివ్యపూజలో క్రీస్తు శరీర రక్తములను స్వీకరించి నపుడు, దివ్యసత్ర్పసాద ప్రభువు సహవాసములో కొనసాగుతూ ఉంటాము. నిత్యజీవమున దేవునితో మన శాశ్వత సహవాసమును దివ్యపూజ సూచిస్తుంది. హృదయ పరివర్తన చెంది పవిత్రముగా జీవించాలి. పవిత్రత నిత్యజీవపు ద్వారములను తెరచును. మన ప్రేమ స్వచ్చమైనదై, పవిత్రమైనదై యుండాలి. దివ్యపూజ మన రక్షణకు, పవిత్రతకు మూలం. దివ్యసత్ప్రసాదములో క్రీస్తు సాన్నిధ్యాన్ని గాంచాలి.

(3). యేసు జీవముగల ఆహారము (యోహాను 6:35, 48). ఇది ఆయన దైవీక స్వభావాన్ని వెల్లడిచేయుచున్నది. ఆయన మన ఆకలిదప్పులు తీర్చును - అనగా మన లోతైన కోరికలను నేరవేరుస్తాడు. మన జీవితాలకు అర్ధాన్ని, నిర్దేశాన్ని చేస్తాడు. ఆయన మన ఆత్మలను పోషించును - అనగా మనకు ఆధ్యాత్మిక పోషణను అందజేస్తాడు. మన జీవిత ప్రయాణాన్ని బలపరుస్తాడు. మనకు నిత్యజీవమును ఒసగును - తన శరీర రక్తముల ద్వారా ఆయనతో శాశ్వత ఐఖ్యత కలిగి నిత్యజీవిత బహుమానాన్ని ఒసగును. ఈ జీవముగల ఆహారమును మనం పొందాలంటే, విశ్వాసము కలిగి యుండాలి – యేసునందు విశ్వాసముంచి ఆయన బోధనలను విశ్వసించాలి. ఆయన ప్రేమ, దయ పట్ల నమ్మకం ఉంచాలి. దివ్యసంస్కారమైన దివ్యపూజా బలిద్వారా, యేసు శరీర రక్తములను స్వీకరిస్తాము. మన ఆత్మలకు పోషణ లభిస్తుంది. ప్రార్ధన ద్వారా, మనం యేసుతో సంభాషిస్తూ ఉంటాము, ఆయనతో మన సహవాసాన్ని బలపరచుకుంటాము.

మనం కూడా ఇతరులకు జీవముగల ఆహారముగా మారాలి: మన సమయాన్ని, ప్రతిభలను, వనరులను ఇతరుతో పంచుకోవడం ద్వారా, మనం యితరులకు జీవముగా మారగలము. క్షమించడం, ప్రేమించడం ద్వారా అనగా ఇతరులపట్ల కనికరం, దయను చూపుట ద్వారా, యేసు ప్రేమను ప్రతిబింబించడం ద్వారా యితరులకు జీవముగా మారగలము. యేసుకు సాక్ష్యమివ్వడం ద్వారా, అనగా జీవముగల ఆహారమైన యేసుక్రీస్తును ప్రకటించడం ద్వారా, యితరులకు జీవముగా మారగలము.

(4). ఈ ప్రపంచంలో ఎందరో ఆకలి చావులతో మరణిస్తున్నారు. మన విచారణలలో ఎన్నో కుటుంబాలు ఆర్థికంగా వెనుకబడి ఒక పూట తింటూ మరో పూట పస్తులు ఉంటున్నాయి. మనం మనకి ఉన్న దానిలో ఇటువంటి వారికి సహాయం చేయాలి. మనం చేసే చిన్న సహాయమైనా, ఖచ్చితంగా ఎవరో ఒకరికి ఉపయోగపడుతుంది. ప్రభువు ఆహారం అడగ్గానే తన కోసం తెచ్చుకున్న ఐదు రొట్టెలు, రెండు చేపలను సంకోచం లేకుండా దానమిచ్చిన ఆ బాలుడి హృదయంలా మనందరి మనసులూ నిస్వార్థంగా ఉండాలి. ఆకలితో మన ముందు నిల్చున్న వారిని మనం దయతో చూడాలి. వారి ఆకలి తీర్చాలి. ఐదు రొట్టెలు, రెండు చేపల అద్భుతం వెనుక దాగియున్న లోతైన ఆంతర్యం ఇదియే! కాబట్టి, ప్రియ సహోదరీ సహోదరులారా! మనకున్న సమస్తాన్ని అనగా ప్రతి వస్తువును, ప్రేమను, సమయాన్ని, ప్రతిభను మొదలగు వాటిని మన తోటివారితో పంచుకున్నట్లయితే మన జీవితాలలో కూడా అద్భుతాలను చవిచూడగలము. మంచి అర్పిత హృదయాన్ని కలిగి జీవించుదాం. దేవుని దీవెనలను నిండుగా మెండుగా పొందుకుందాం.