28వ సామాన్య ఆదివారము, YEAR C

28వ సామాన్య ఆదివారము, YEAR C
2 రాజు. 5:14-17; 2 తిమో. 2:8-13; లూకా. 17:11-19
కృతజ్ఞత: విశ్వాసానికి గుండెకాయ 💖

ఈనాటి బైబిల్ పఠనాలు📖 కృతజ్ఞతాభావం యొక్క ప్రాముఖ్యతను నొక్కిచెబుతున్నాయి. ఇతరుల సహాయం లేదా మేలు పొందినప్పుడు, కృతజ్ఞత చూపడం అనేది కేవలం ఒక మంచి అలవాటు మాత్రమే కాక, అది మానవ సంబంధాలను బలోపేతం చేసి, విశ్వాసాన్ని ప్రతిబింబించే ఒక ప్రాథమిక లక్షణం అని తెలియ జేస్తున్నాయి.

ఒక వ్యక్తి మనకు సహాయం చేసినప్పుడు మనం కృతజ్ఞత తెలియజేస్తే, అది వారి శ్రమను, దయను గుర్తించినట్లు మరియు గౌరవించినట్లు అవుతుంది. ఇది ఇద్దరి మధ్య బలమైన బంధాన్ని నెలకొల్పుతుంది. కృతజ్ఞత లేని స్వభావం బంధాలను బలహీనపరుస్తుంది. నేటి సమాజంలో, గురుదక్షిణ వంటి సంప్రదాయాలు కనుమరుగవడం, తల్లిదండ్రుల పట్ల పిల్లలలో కృతజ్ఞత లోపించడం మనం చూస్తున్నాం. ఇది సమాజంలో మరియు కుటుంబాలలో సంబంధాలు క్షీణించడానికి ఒక ప్రధాన కారణం.

నేటి తరం లేదా ఆధునిక సమాజంలో, కృతజ్ఞత లేకపోవడానికి కారణం, వారు పొందుకునే ఆశీర్వాదంగాని, అవకాశంగాని, సౌకర్యంగాని, వస్తువుగాని, సహాయంగాని, ఇతరుల దయవలనో, కష్టం వలనో కాకుండా, “నా హక్కుగా”🚫 లేదా నాకు చెందవలసినవిగా భావిస్తున్నారు. ఉదాహరణకు, తల్లిదండ్రులు తమకు ఆర్థిక సహాయం చేయడం వారి బాధ్యతగా భావించడం; మంచి జీతం లేదా పదోన్నతి అనేది తమ అర్హత మాత్రమే అని భావించడం (దాని వెనుక ఇతరుల సహాయం లేదా దేవుని దయ ఉన్నా గుర్తించకపోవడం); ఎవరైనా సహాయం చేస్తే అది తమకు జరగవలసిన మామూలు విషయంగా తీసుకోవడం. ఈ భావన కృతజ్ఞతభావం లేకుండా చేస్తుంది. కృతజ్ఞత అనగా దయను గుర్తించడం.

ప్రఖ్యాత రచయిత మరియు తత్వవేత్త జి.కె. చెస్టర్టన్ (G.K. Chesterton) కృతజ్ఞత గురించి ఒకసారి ఇలా అన్నారు: "కృతజ్ఞత యొక్క భావనను వ్యక్తం చేయని వాడు, తాను పొందిన మేలులను ఋణంగా కాకుండా, పన్నుగా భావిస్తాడు." (The man who does not thank God, instead of taking good as a gift, takes good as a tax).

మొదటి పఠనంలో📜 నామాను (2 రాజు 5:14-17) తన కుష్ఠరోగము నుండి అద్భుతంగా స్వస్థత పొందిన తరువాత, సిరియా దేశస్థుడైన నామాను, ఇశ్రాయేలు దేవుడే నిజమైన దేవుడని గ్రహించాడు. తన స్వస్థతకు కృతజ్ఞతగా, దేవునికి కృతజ్ఞతలు తెలియజేయడానికి, ఎలీషాకు కానుకను సమర్పించడానికి తిరిగి రావడాన్ని మనం చూస్తాం. పొందిన మేలుకు ప్రతిగా కానుకలు సమర్పించడం ప్రాచీన కాలం నుండి ఒక ఆచారంగా ఉంది. మత్త 8:4లో యేసు స్వస్థత పొందిన కుష్టరోగితో, “నీవు వెళ్లి అర్చకునకు కనిపింపుము. నీ స్వస్థతను వారికి నిరూపించుటకై మోషే ఆజ్ఞానుసారము కానుకను సమర్పింపుము” అని పలికెను.. ఇది కేవలం బహుమతి ఇవ్వడం మాత్రమే కాదు, దేవుని గొప్పదనాన్ని, ఆయన ఉదార స్వభావాన్ని అంగీకరించడం. అయితే, ఇక్కడ గమనించాల్సిన విషయం ఏమిటంటే, నామాను, తాను పొందిన గొప్ప స్వస్థతకు కృతజ్ఞతగా, ఇశ్రాయేలు దేవుని సేవకుడిగా జీవిస్తానని ప్రతిజ్ఞ చేశాడు. “నేటి నుండి నేను ప్రభువుకు తప్ప మరియే అన్య దేవునికి బలులుగాని, దహన బలులుగాని సమర్పింపను” అని నామాను పలికాడు.

కనుక, కృతజ్ఞత అనేది దేవుని గొప్పతనాన్ని అంగీకరించి, ఆయన పట్ల విధేయతతో కూడిన జీవితంలోకి నడిపిస్తుంది. దావీదు వలె, ముఖ్యముగా తన కీర్తనలలో వలె (103, 136), దేవునికి కృతజ్ఞులమై జీవించుదాం. దావీదు తన జీవితంలోని ప్రతి పరిస్థితిలో—విజయంలో, కష్టంలో, క్షమాపణ పొందినప్పుడు—దేవుని విశ్వసనీయత, కృప పట్ల కృతజ్ఞత చూపాడు. కృతజ్ఞత అనేది కేవలం మేలు జరిగినప్పుడు మాత్రమే కాదు, దేవుని నిరంతర స్వభావం పట్ల కూడా కృతజ్ఞత ఉండాలి.

లూకా సువార్తలో (17:11-19) పదిమంది కుష్ఠరోగుల సంఘటన, మన హృదయాన్ని కదిలించే గొప్ప పాఠాన్ని నేర్పుతుంది. యేసు వారిని స్వస్థపరిచినప్పుడు, కేవలం ఒక్క సమరీయుడు మాత్రమే తిరిగి వచ్చి యేసుకు కృతజ్ఞతలు చెప్పాడు. యేసు “మిగతా తొమ్మిదిమంది ఎక్కడ?” అని అడగడం ద్వారా, కృతజ్ఞత లేని స్వభావం పట్ల తన నిరాశను వ్యక్తపరిచారు. ఈ సంఘటన మనకు బోధించేది ఏమిటంటే, మనం పొందే మేలులను గుర్తించి, దేవునికి కృతజ్ఞతలు చెప్పడం మన బాధ్యత. కృతజ్ఞత చూపని వారు గొప్ప మేలును పొందినప్పటికీ, దాని ఆధ్యాత్మిక విలువను కోల్పోతారు. కృతజ్ఞత చూపిన సమరయుడిని యేసు “నీ విశ్వాసమే నిన్ను స్వస్థపరచినది” అని ఆశీర్వదించారు.

మిగిలిన తొమ్మిది మంది కేవలం శారీరక స్వస్థతను మాత్రమే పొందారు. వారికి వ్యాధి నయమైంది. కానీ, సమరీయుడు దేవునికి కృతజ్ఞతలు చెప్పడానికి తిరిగి రావడం వలన, కేవలం శారీరక స్వస్థతే కాకుండా, పూర్తి రక్షణ/విశ్వాసపు స్వస్థతను పొందాడు. కృతజ్ఞత అనేది పొందిన మేలును “దీవెన”గా మారుస్తుంది. అది మన జీవితాలను క్రీస్తుకు అంకితం చేస్తుంది. అంటే, కృతజ్ఞత అనేది మన జీవితాన్ని పరిశుద్ధమైన త్యాగంగా (నామానులాగే) మార్చడానికి మొదటి అడుగు అని మనం గ్రహించుదాం!

రెండవ పఠనంలో (2 తిమోతి 2:8-13), పౌలు తిమోతిని క్రీస్తును జ్ఞాపకం చేసుకోమని ప్రోత్సహిస్తున్నాడు. క్రీస్తు మరణం, పునరుత్థానందేవుడు మనకు చేసిన అంతిమ మేలు. ఈ జ్ఞాపకం విశ్వాసులను కష్టాల మధ్య కూడా నిలబడేలా చేస్తుంది. దేవుని దయకు, క్రీస్తు త్యాగానికి కృతజ్ఞత కలిగి ఉండడమే విశ్వాసంలో నిలకడకు మరియు సహనానికి ఆధారం. “మనము ఆయనను నమ్మని వారమైనను ఆయన నమ్మదగిన వాడుగ ఉండును”. కనుక, దేవుని విశ్వసనీయతకు మనం కృతజ్ఞతతో ఉండాలి.

అపోస్తలుడైన పౌలు తన లేఖలన్నింటిలో, కృతజ్ఞత కలిగి యుండాలని బోధించాడు. 1 తెస్స 5:18 “అన్ని వేళల యందును కృతజ్ఞులై ఉండుడు. యేసుక్రీస్తు నందలి మీ జీవితమున దేవుడు మిమ్ము కోరునది ఇదియే.” కొలొస్సీ 3:17 “మీరు చేసెడి ప్రతి కార్యమును లేక మీరు మీరు చెప్పెడి ప్రతి మాటను, తండ్రియైన దేవునకు యేసుప్రభువు ద్వారా మీరు కృతజ్ఞతలు తెలుపుచు ఆ ప్రభువు పేరిట చేయవలయును.” పౌలు బోధనల ప్రకారం, కృతజ్ఞత అనేది ప్రత్యేక సందర్భానికి పరిమితం కాదు, అది మన నిత్య జీవితంలో భాగంగా ఉండాలి. మంచి జరిగినా, కష్టాలు ఎదురైనా, ప్రతి విషయంలోనూ దేవుని చిత్తాన్ని గుర్తించి కృతజ్ఞత కలిగి ఉండాలి.

మనం పొందే చిన్నచిన్న ఆశీర్వాదాలను కూడా గుర్తించి, వాటిని ఉపయోగించడానికి ముందు దేవునికి కృతజ్ఞత చెప్పాలి. కృతజ్ఞత అనేది పొందిన దానిని పవిత్రం చేస్తుంది మరియు దేవుని అద్భుతానికి, స్వస్థతకు ద్వారంగా మారుతుంది.

 ‘కృతజ్ఞత’🙏 అనేది మాట కాదు, అది జీవన విధానం. మనకున్నదంతా దేవుడు ఇచ్చినదే (1 కొరి 4:7). మన జీవితంలో ప్రతి ఆశీర్వాదం, ప్రతి సామర్ధ్యం, మన జీవితం కూడా దేవుని దయ వలన లభించినదే! మన సొంత అర్హత వల్ల కాదు! యోబు మాటలు గుర్తుచేసుకుందాం, “నేను దిగంబరుడుగానే తల్లి కడుపు నుండి వెలువడితిని. దిగంబరుడుగానే ఇచ్చటి నుండి వెడలి పోయెదను. ప్రభువు దయచేసిన వానినెల్ల మరల తానే తీసికొనెను. అతని నామముకు స్తుతి కలుగునుగాక!” 1:21). కాబట్టి, మనం ఆయనకు స్తుతులు, స్తోత్రములు అర్పించాలి (కీర్తన 103:1-2). మనం దేవునికి కృతజ్ఞతలు చెప్పడం ద్వారా దేవునకు ఏదో లబ్ధి చేకూరుతుందని కాదు. ఇది మన రక్షణకు, మన ఆధ్యాత్మిక ఎదుగుదలకు తోడ్పడుతుంది. దేవుని ముందు మనల్ని మనం తగ్గించుకోవడం మనకు మేలు చేకూర్చుతుంది (యాకోబు 4:10).

కృతజ్ఞత కేవలం మాటలకే పరిమితం కాకూడదు, అది మన జీవితంలో కార్యాచరణ ద్వారా వ్యక్తపరచబడాలి. ఇది మన మార్పు చెందిన జీవితం ద్వారా ఇతరులకు సాక్ష్యంగా నిలవాలి (యాకోబు 2:17). మాటలతో కూడిన కృతజ్ఞత, క్రియల ద్వారా చూపబడిన సాక్ష్యం రెండూ దేవుడు మన నుండి ఆశించేవి (యోహాను 15:27).

నామానువలె, సమరీయునివలె నా అనుదిన జీవితంలో దేవునకు కృతజ్ఞత కలిగి జీవిస్తున్నానా? లేదా మిగతా తొమ్మిది మంది కుష్ఠరోగులవలె కృతజ్ఞతాభావం లేకుండా ఉంటున్నానా? కేవలం మాటలతో కాకుండా, నా సమయాన్ని, శక్తిని, ధనాన్ని (క్రియలను) దేవుని మహిమ కొరకు ఉపయోగిస్తున్నానా?

కృతజ్ఞత అనేది మన విశ్వాసానికి గుండెకాయ లాంటిది. ఇది మనల్ని దేవునికి, మన తోటివారికి దగ్గర చేస్తుంది. నిజమైన కృతజ్ఞతా భావాన్ని మరియు విశ్వాసానికి అనుగుణంగా జీవించే శక్తిని దయచేయమని యేసుక్రీస్తు నామంలో తండ్రి దేవున్ని ప్రార్థిద్దాం.