27 వ సామాన్య ఆదివారం, Year B

27 వ సామాన్య ఆదివారం, Year B

ఆది. 2:18-24; హెబ్రీ. 2:9-11; మార్కు 10:2-16

నరుడు-నారి-విడాకుల సమస్య

ఆది 2:18-24 బైబులులో ముఖ్యమైన భాగము. ఇది స్త్రీ సృష్టిని, వివాహ ఏర్పాటు గురించి వివరిస్తుంది. ఇది మానవ స్వభావము, స్త్రీపురుషుల మధ్య సంబంధము, వివాహ సాంగ్య నేపధ్యములో ఈ భాగాన్ని అర్ధము చేసుకోవాలి. మానవులు ‘సంబంధము’లో సృష్టింప బడ్డారని తెలియజేస్తుంది. మొదట దేవునితో, తరువాత తోటివారితో సంబంధములో సృష్టింపబడ్డారు. “నరుడు ఒంటరిగా ఉండుట మంచిది కాదు” అనే వాక్యం ఒకరితోడు ఒకరు, కుటుంబము-సంఘము యొక్క దేవుని ఉద్దేశాన్ని తెలియజేస్తుంది.

నరుని సృష్టించుట: దేవుడు మానవుని ఈ విధముగా సృష్టించెను. దేవుడైన యావే భూమిని, ఆకాశమును సృష్టించెను, కాని, నేలమీద పచ్చని చెట్టుచేమలేవియును లేవు. ఏలయన, దేవుడు భూమిమీద వానలు కురిపించలేదు. నేలను సాగుచేయువాడు ఎవడును లేడు. కాని, వానలు లేకపోయినా, భూమినుండి నీరు పెల్లుబికి నేలను తడుపుచుండెను. అప్పుడు, దేవుడైన యావే, నేల మట్టిని కొంత తీసుకొని దానినుండి మానవుని చేసెను. అతని ముక్కురంధ్రములలో ప్రాణవాయువును ఊదెను. అనగా దేవుడుతన శ్వాసను, జీవమును, జీవితమును, ఆత్మను మానవునిలో నింపెను. అప్పుడు నరుడు జీవముగలవాడయ్యెను (2:4-7).

దేవుడు ప్రేమ. ఆయన ప్రేమ స్వరూపుడు. దేవుడు ఒంటరివాడు కాదు. ఆయన త్రిత్వైక సర్వేశ్వరుడు. దేవుడు ఒక కుటుంబము. పిత, పుత్ర, పవిత్రాత్మల కుటుంబము. వీరిమధ్య ఎల్లప్పుడూ ప్రేమ ఉంటుంది. ఆ ప్రేమను పంచుటకే, దేవుడు మానవుని తన పోలికలో, తన రూపంలో సృష్టించాడు, అనగా దేవుడు నరుని ప్రేమలో మరియు ప్రేమ కొరకు సృష్టించాడు. కనుక నరునిలో ప్రేమించే గుణము, ప్రేమించే శక్తి యున్నది. ప్రేమకోసం ప్రేమకొరకు సృష్టింపబడి నప్పుడు, నరుడు ఒంటరిగా ఉండలేడు.

నారిని సృష్టించుట: అంతట దేవుడైన యావే “నరుడు ఒంటరిగా జీవించుట మంచిది కాదు అతనికి సాటి అయిన తోడును సృష్టింతును” అని పలికెను. కావున దేవుడైన యావే నేలనుండి అన్ని రకముల మృగములను, పక్షులను రూపొందించెను. వానికి నరుడు ఏ పేరు పెట్టునో తెలిసికొనగోరి వానినన్నిటిని అతని కడకు కొనితెచ్చెను. వానికి నరుడు పెట్టిన పేరే వాని పేరుగా నిలిచిపోయినది. ఇట్లు అన్ని రకముల పెంపుడు జంతువులకు, పక్షులకు, క్రూరమృగములకు నరుడు పేరు పెట్టెను కాని అతనికి తగిన తోడెవ్వరు దొరకలేదు. అప్పుడు దేవుడైన యావే నరుని గాడనిద్ర పోవునట్లు చేసెను. అతడు నిద్రపోవునప్పుడు ఆయన అతని ప్రక్కటెముక నొక దానిని తీసి ఆ చోటును మరల మాంసముతో పూడ్చెను. తాను నరునినుండి తీసిన ప్రక్కటెముకను స్త్రీగా రూపొందించి దేవుడైన యావే ఆమెను అతని కడకు తోడుకొని వచ్చెను. అప్పుడు నరుడు “చివరకు ఈమె నా వంటి దైనది. ఈమె నరునినుండి రూపొందినది కావున నారియగును” అనెను (2:18-24). “పురుషుని ప్రక్కటెముకనుండి సృష్టించడం” అనగా వారిరువురి సమానత్వమును, సాన్నిహిత్యాన్ని సూచిస్తుంది. ఆమె ఒక భాగస్వామి. “తోడు” అన్న పదానికి హీబ్రూ పదం “ఎజెర్”[1] అనగా ‘సహాయకురాలు’ అని అర్ధం. అయితే, స్త్రీ కేవలం సహాయకురాలు (నరుని క్రింద, నరునికన్న తక్కువ కాదు) మాత్రమే కాదు. “తోడు” అనగా సహచరురాలు, భాగస్వామి అని అర్ధం. ఇది పరస్పర సంబంధాన్ని సూచిస్తుంది. కనుక, దేవుని సృష్టిలో ఒకరు ఎక్కువ ఒకరు తక్కువ కాదని మనకు అర్థం మగుచున్నది. వివాహం గురించి అర్ధం చేసుకోవడానికి 24వ వచనం ముఖ్యమైనది. “కావుననే నరుడు తన తల్లిదండ్రులను విడనాడి ఆలికి హత్తుకొనిపోవును. వారిరువురు ఏక శరీరులగుదురు.” ఇదియే ప్రేమయొక్క స్వభావము. నరుడు నారిలను, దేవుడు వేరువేరుగా సృష్టించినప్పటికీ వారు శరీరంలోనూ, ఆత్మలోను ఒకటిగా జీవించెదరు. ఈ విధముగా, దేవుడు మానవాళిపై నున్న తన ప్రేమను చాటుకున్నారు. త్రిత్వైక దేవునిలోకూడా ఇదే చూస్తున్నాము. వారు ముగ్గురు వ్యక్తులు అయినప్పటికిని, వారు ఏకమై ఒకే సర్వేశ్వరుడుగా యున్నారు. ఒక వ్యక్తి తన తల్లిదండ్రులను విడచిపెట్టి తన భార్యతో కలిసిపోవాలనే పిలుపు వివాహాన్ని ఒక ఒడంబడిక బంధముగా నొక్కి చెబుతుంది. ఇది భౌతికమైన మరియు ఆధ్యాత్మికమైన కలయిక. ఇదే వివాహమును దివ్యసంస్కారముగా చేస్తుంది.

ఈ పఠనము స్త్రీపురుషుల గౌరవాన్ని తెలియజేస్తుంది. ఇద్దరూ దేవుని రూపములో సృష్టింపబడ్డారు. ఆదాము ఏవల మధ్యనున్న ఈ బంధం ప్రతీ వివాహ బంధానికి ఒక ఆదర్శం. ఈ బంధం ప్రేమ, భాగస్వామ్యముతో కూడినదై యుంటుంది. “వారిరువురు ఏక శరీరులగుదురు” అను వాక్యం, వివాహములోని ఐఖ్యతను సూచిస్తుంది. ఈ ఐఖ్యత తరుచుగా త్రిత్వములోని మరియు క్రీస్తుకు-శ్రీసభకు మధ్యనున్న ఐఖ్యత వెలుగులో వివరించ బడుతూ ఉంటుంది. వివాహము దివ్యసంస్కారము అని అర్ధం చేసుకోవడానికి ఈ పఠనం పునాది లాంటిది. వైవాహిక జీవితం దైవీక పిలుపు. ఈ పిలుపులో స్వీయసమర్పణ, ప్రేమ, విశ్వసనీయత, నమ్మకం చాలా ప్రాముఖ్యమని శ్రీసభ బోధిస్తుంది. వివాహము యొక్క అవిచ్చిన్నత, భార్యభర్తల బాధ్యతలు, వివాహ బంధములోని ప్రేమయొక్క ఆధ్యాత్మిక ప్రాముఖ్యతను గురించి వివరించడములో ఈ పఠనం తరచుగా ఉపయోగించ బడుతుంది.

కనుక ఈ మానవ ప్రేమలో, వివాహ బంధములో విడాకులు లేదా పరిత్యజింపు ఉండకూడదని దేవుని సంకల్పం. స్త్రీపురుషుల మధ్య ప్రేమ కలకాలం ఉండాలనేది దేవుని ప్రణాళిక, చిత్తం. ఈ లోక సృష్టిలోనే ప్రేమను మానవునిలో నింపియున్నాడు. నరుడు నారీలను ఐక్యము చేసేది దేవుడే. వారిరువురు కూడా సమానులే.

మార్కు 10:2-16: ఈ పఠనంలో రెండు ముఖ్యాంశాలు చూస్తున్నాము: ఒకటి వివాహము-విడాకులు (2-16), రెండవది ప్రభువు చిన్నారులను దీవించుట (13-16).

పరిసయ్యులు యేసు ప్రభువును “పరీక్షించుటకై” [యేసును ఇబ్బంది పెట్టడం, ఆయన అధికారమును సవాలు చేయడం] విడాకుల గురించి అడిగినప్పుడు, అలాగే మోషే చట్టమును (ద్వితీయో 24:1-4) ప్రస్తావించినప్పుడు, “మీ హృదయ కాఠిన్యమును బట్టి మోషే విడాకులను అనుమతించెను” అని యేసు బదులు చెప్పారు. హృదయ కాఠిన్యము వలన మనము దేవుని యొక్క ప్రేమను, మానవాళిలో దేవుడు ఉంచిన ప్రేమను, ఇతరులలోనున్న ప్రేమను తృణీకరిస్తూ ఉన్నాము. కనుక సృష్టిలో దేవుడు నరునిలో ఉంచిన ప్రేమను గుర్తుచేస్తున్నాడు. దేవుని యొక్క ప్రణాళికను చిత్తమును గుర్తుచేయుచున్నాడు. ఈ ప్రేమ అనంతమైనది, శాశ్వతమైనది. కనుక “దేవుడు జతపరిచిన జంటను మానవుడు వేరుపరరాదు.” మోషే చట్టము ఆదర్శము కాదు. మానవుల హృదయ కాఠిన్యమునకు మినహాయింపు మాత్రమే! అందుకే యేసు  మోషే చట్టముపైగాక, ఆది 1:27, 2:24 వచనాలను ప్రస్తావిస్తూ సృష్టి ఆరంభములో దేవుని ఉద్దేశమువైపు దృష్టిని మరల్చాడు. యేసు ఉద్దేశములో, వివాహము అనగా “ఇరువురు ఏకశరీరులుగా” మారే జీవితకాలము విడదీయరాని కలయిక, బంధము. “దేవుడు జతపరచిన జంటను మానవుడు వేరుపరప రాదు” (10:9) అని యేసు పరిసయ్యులతో పలికాడు. ఇది వివాహములోనున్న పవిత్రతను, శాశ్వతతను నొక్కి చెబుతుంది. విడాకులు, పునర్వివాహము వ్యభిచారము అని యేసు శిష్యులకు వివరించాడు. కనుక వివాహ బంధము, పవిత్రమైనది, విడదీయరానిది, శాశ్వతమైనది. వివాహ బంధములో, స్త్రీపురుషులు ఇరువురూ సమానమే.

వివాహ బంధములో స్త్రీపురుషుల మధ్యనున్న ప్రేమ ఆదర్శవంతంగా ఉంటుంది. ఎందుకన, ఈ ప్రేమ త్రిత్వైక దేవునిలోనున్న ప్రేమనుండి ఉద్భవించినది. నిజమైన ప్రేమ స్వార్ధం లేనిది. ఒక వ్యక్తి తనకుతాను పూర్తిగా ఇచ్చుకొనును. ఇలాంటి ప్రేమలోనే దేవుని పోలికను, దేవుని రూపమును చూడగలము. ఇలాంటి పవిత్రమైన ప్రేమ వివాహ బంధం, కుటుంబంలోనూ ఉంటుంది. ఈ ప్రేమే సమాజంలో వ్యక్తపరచ బడుతుంది. కనుక భార్యభర్తలు, కుటుంబము కలకాలం కలిసి యుండాలి.

కష్టకాల సమయములో, అపార్ధ సమయంలో, వ్యాధి బాధలలో, పిల్లలులేమి సమయంలో, ఇతర సమయాలలో ఒకరినొకరు పరిత్యజింపక, వివాహ వాగ్దానములను గుర్తుచేసుకుంటూ, దేవునిపై ఆధార పడుతూ, దేవునిపై భారంవేస్తూ, ప్రార్థనలు చేస్తూ సమస్యలకు పరిష్కారం కనుగొని ఐక్యంగా కలకాలము జీవించుట ప్రతీ జంట అలవర్చుకోవాలి. ప్రభువు అంటున్నారు: “తన భార్యను పరిత్యజించి వేరొక స్త్రీని వివాహమాడు వాడు ఆమెతో వ్యభిచరించుచున్నాడు. అట్లే తన భర్తను పరిత్యజించి వేరొక పురుషుని వివాహమాడు స్త్రీ, వ్యభిచరించుచున్నది.”

భార్యభర్తలిరువురు తమ జీవితంలో చివరి వరకు తోడుగా నీడగా ఉండవలసి వస్తుంది. కనుక ఒకరినొకరు ప్రేమించాలి, గౌరవించాలి. అమ్మ మనకు జన్మనిస్తుంది, భార్య ఆ జన్మకు అర్థం ఇస్తుంది. అమ్మ లేకుంటే మనకు జన్మ లేదు. భార్య లేకుంటే ఆ జన్మకు అర్థం లేదు. కనుక అమ్మ భారం కాకూడదు, భార్య బానిస కాకూడదు. అర్థం చేసుకొని మసలుకోవడంలోనే అనంతమైన ఆనందం ఉందని గుర్తిస్తే, జీవితం సంతోషమయం అవుతుంది. ఒకే వ్యక్తితో ప్రతిరోజు ప్రేమలో పడటం వివాహము.

10:13-16: యేసు చిన్నారులను దీవించుట. కొందరు తమ బిడ్డలను దీవింపుడని యేసు చెంతకు తీసికొని రాగా, శిష్యులు వారిని గద్దించారు. యేసు శిష్యులపై కోపపడ్డారు. చిన్న బిడ్డలపై తనకున్న ప్రేమను, వారి విలువను ప్రభువు తెలియజేసాడు. “అట్టి వారిదే దేవుని రాజ్యము” అని పలికాడు. పరలోకములో ప్రవేశించడానికి చిన్న బిడ్డల లక్షణాలైన వినయము, విశ్వాసము, ఆధారపడుటను కలిగి యుండాలని ప్రభువు గుర్తుచేస్తున్నారు. శ్రీసభ కుటుంబ జీవితానికి ఎంతో విలువను, ప్రాముఖ్యతను ఇస్తుంది. పిల్లలు దేవుని బహుమానముగా, కుటుంబానికి కేంద్రముగా కూడా చూస్తుంది.

---

[1] “ఎజెర్” అనే పదం కీర్తన 121:1-2లో దేవునికి ఆపాదించ బడినది. ఇచ్చట “సహాయము” అని అర్ధం.