26వ సామాన్య ఆదివార ప్రసంగము, Year B

26వ సామాన్య ఆదివారము, Year B

సంఖ్యా 11:25-29; యాకో 5:1-6; మార్కు 9:38-43,45,47-48

మొదటి పఠనము:

ఇశ్రాయేలు ప్రజల పెద్దలు ఆత్మను పొంది ప్రవచనములు పలుకుటను గురించి ఆలకిస్తున్నాము. దేవుని పిలుపు, ఆత్మలో భాగస్వామ్యము, నాయకత్వము మొదలగు విషయాలను ఈ పఠన భాగము ప్రస్తావిస్తున్నది. మొదటిగా, దైవీక సాధికారతను (Divine Empowerment) చూడవచ్చు. దేవుని పిలుపు, నాయకత్వం అనేది వ్యక్తిగత యోగ్యతపై ఆధారపడి యుండదు. అది దేవుని అనుగ్రహం, కృప అని సూచిస్తున్నది. విశ్వాసులందరూ దేవుని చిత్తాన్ని నెరవేర్చుటకు పిలువబడుచున్నారని గుర్తుచేయుచున్నది. ప్రతీ ఒక్కరు కూడా, సంఘాభివ్రుద్ధి కొరకు, ప్రయోజనం కొరకు ప్రత్యేకమైన వరాలను కలిగి యుంటారు. కనుక, ప్రతీ ఒక్కరు, మంచి మానవ క్రైస్తవ సంఘాన్ని నిర్మించాలి. రెండవదిగా, ఆధ్యాత్మిక జీవితములో సంఘము యొక్క పాత్ర (Role of Community) ఎంతో గొప్పది. సంఘములో, నాయకత్వం ఒక వ్యక్తి కర్తవ్యం కాదు. మోషే తన భారాన్ని పెద్దలతో పంచుకున్నాడు. ఒకరికొకరు మద్దతునిస్తూ ఉండాలి. మూడవదిగా, ప్రజలందరికి దేవుని ఆత్మ అనుగ్రహించ బడాలని మోషే ఆకాంక్షించాడు. దైవానుగ్రహం కొందరికే పరిమితం కాదు. తిరుసభలో, ప్రతీ వ్యక్తిద్వారా దేవుడు చేసే కార్యాలను, మార్గాలను గుర్తించాలి. ప్రతీ ఒక్కరికీ ఒక ముఖ్యపాత్ర యున్నది. నాలుగవదిగా, సంఘములో అసూయ ఉండకూడదు. ఎల్దాదు, మేదాదులు గూడారమునకు వెళ్లక, శిబిరముననే నున్నను ఆత్మను పొంది ప్రవచనములు పలుకు చుండగా, “అయ్యా! వారిని ప్రవచింప వలదని చెప్పుము” అని యెహోషువ మోషేతో అన్నాడు. అప్పుడు ప్రజలందరూ ప్రవక్తలు కావాలని ఆశించాడు.
రెండవ పఠనము:
సంపదను కూడబెట్టు కోవడం, ఇతరులను దోపిడీ చేయడం వలన కలిగే ప్రమాదాలను గురించి హెచ్చరిస్తున్నది. మొదటిగా, భౌతికవాదం గురించి హెచ్చరిస్తున్నది. ఇతరులను మోసం చేసి కూడబెట్టిన ధనం, ఆధ్యాత్మిక క్షీణతకు దారితీస్తుంది. మనకున్న వనరులను వినియోగించడముపై ఆత్మపరిశీలన చేసుకోవాలి. రెండవదిగా, పనివారి, కూలీల అణచివేతను ఖండించాలి. దేవుడు ఎప్పుడుకూడా సామాజిక న్యాయాన్ని కాంక్షిస్తాడు. మన సంఘాలలో, నీతిన్యాయముల కొరకు ఎలా పాటుబడుతున్నామో ఆత్మపరిశీలన చేసుకోవాలి. మూడవదిగా, దేవుని తీర్పు అనివార్యం. దేవుని ఎదుట మనం అంతిమముగా జవాబుదారీతనం కలిగి యుండాలి. ఈ భూలోక చర్యలు శాశ్వత పర్యవసానాలను కలిగి యుంటాయని గ్రహించాలి. నైతిక విలువలు, నైతిక బాధ్యతలు కలిగి జీవించాలి. నాలుగవదిగా, దురాశకు లొంగిపోక, ఔదార్యము, కరుణ కలిగి జీవించాలి. ప్రేమ-సేవ కలిగిన క్రీస్తు బోధనలను గుర్తుచేసుకుందాం. మన అనుగ్రహాలను ఇతరుల శ్రేయస్సు కొరకై, సంఘాభివృద్ధికై ఉపయోగించుదాం. సువార్త విలువలు కలిగి జీవించాలని రెండవ పఠనం సవాలు చేస్తుంది.
సువిశేష పఠనము:
దేవుని రాజ్యము గురించి ప్రభువు తెలియ జేయుచున్నాడు. దేవుని రాజ్యమునకు ఎలాంటి సరిహద్దులులేవు. అది విశాలమైనది. అది అందరిని ఆహ్వానిస్తుంది. ఆత్మ రహస్యమైన మార్గాలలో పనిచేయును. కనుక, అందరిలో మంచిని గుర్తించాలి. అలాగే మనం పవిత్రముగా జీవించాలని ప్రభువు ఆహ్వానిస్తున్నారు. పాపమునకు కారణమైన వాటికి మనం దూరముగా యుండాలి. మనలను తప్పు దారిపట్టించే ప్రలోభాల పట్ల ఆప్రమత్తముగా యుండాలి.
“మనకు విరోధి కానివాడు మన పక్షమున ఉండువాడు” (మార్కు 9:40). యోహాను యేసుతో, “బోధకుడా! మనలను అనుసరింపని ఒకడు నీ పేరిట దయ్యములను పారద్రోలుట మేము చూచి నిషేధించితిమి” అని పలికినప్పుడు, యేసు చెప్పిన మాట. మోషే యెహోషువతో పలికిన మాటలను జ్ఞప్తికి తెచ్చుకుందాం (సంఖ్యా 11:29). మంచి చేయు ప్రతివాడు ప్రభువుతో ఉండును. ఆ వ్యక్తి వేరుగా ప్రభువును అనుసరించక పోయినప్పటికిని, ప్రభువు అనుచరుడే. శిష్యులకు ప్రభువు రెండు విషయాలు నేర్పుతున్నాడు: 1. శిష్యులకు, ఇతరులకు మధ్యన గోడలు నిర్మించరాదు. ఐఖ్యత కలిగి యుండాలి. క్రీస్తు నామములో మంచి కార్యాలను చేయు ప్రతి వారిని శిష్యులుగా స్వీకరించాలి. 2. శిష్యులు అసూయను, ద్వేషమును జయించాలి. సత్యాన్వేషణ చేయాలి.
దేవునివాక్య ప్రకటన పవిత్రాత్మ వరం. మనమందరం దేవుని ప్రవక్తలం. కనుక దేవుని వాక్యమును బోధించాలి, ప్రకటించాలి, దైవరాజ్య స్థాపనకై పాటుపడాలి. పవిత్రాత్మనందు మనమందరం ఒకే సంఘము. మనము దైవసంఘము. మనలోనున్న స్వార్ధాన్ని, అసూయను, ద్వేషాన్ని వీడి అందరితో సఖ్యతగా జీవించుదాము. ఇతరులను ఆలకించుదాం. అందరిని గౌరవించుదాం. కాబట్టి, మన జీవితప్రయాణంలో మార్పు చెందినవారుగా జీవించాలి. మంచి పనులు చేసే ప్రతి ఒక్కరు కూడా దేవుని రాజ్యములోనికి అర్హులు. క్రైస్తవులుగా సంఘాన్ని విడగొట్టకూడదు. దానికి బదులుగా సంఘాన్ని ఐక్యపరచాలి, బలపరచాలి.
మానవ క్రైస్తవ సంఘాన్ని నిర్మించుదాం: మానవ కుటుంబాన్ని, సంఘాన్ని నిర్మించాలని ప్రభువు మనలను పిలచు చున్నారు. దైవరాజ్య నిర్మాణానికి ఇది మొదటి మెట్టు. దైవరాజ్యములో విభజనలు, బేధాభిప్రాయాలు ఉండవు. శాంతి, సమాధానాలు వర్ధిల్లును. ఇది అందరి ఏకత్వం; ఒకరినొకరు అర్థంచేసుకోవడం, గౌరవించడం. పునీత పౌలుగారు ఈ విధముగా అంటున్నారు: “దేవుని రాజ్యము అనగా తినుట త్రాగుట కాదు. పవిత్రాత్మ ఒసగు నీతి, శాంతి, సంతోషములే (రోమీ 14:17). దైవరాజ్యం అనగా మానవ కట్టడలు, సంస్థలు కావు. ఒకే దేవుడు, ఆయన మనందరి తండ్రి అనే నిజాన్ని దైవరాజ్యం తెలియజేయును. ఇదే సువార్తను క్రీస్తుప్రభువు బోధించాడు. ఇదే సువార్తను మనము కూడా ప్రకటించాలి. దేవుడు అందరివాడు. “ఆయన దుర్జనులపై, సజ్జనులపై సూర్యుని ఒకే విధముగా ప్రకాశింప చేయుచున్నాడు. సన్మార్గులపై, దుర్మార్గులపై, ఒకే విధముగా వర్షింప జేయుచున్నాడు” (మత్త 5:45). ఆయన యందు అందరూ సమానులే. ఆయనకు మనమందరము బిడ్డలమే. దేవుడు అందరిని ఒకే ప్రేమతో చూచునని యేసు తెలియజేసియున్నాడు.
క్రైస్తవులు ఒక మంచి మానవ ప్రపంచాన్ని నిర్మించాలి. క్రైస్తవులు ప్రత్యేక బాధ్యతను ఈ లోకములో కలిగియున్నారు - దైవరాజ్యమునకు సాక్షులుగా జీవించాలి. విశ్వాసములోను, సత్యములోను, జీవించాలి. ఆత్మలో జీవించాలి. ఎందుకన ఆత్మ మనలను ఐక్యం చేయును. సోదరభావంతో జీవింపచేయును. మనందరి తండ్రి దేవుడు అని తెలియజేయును.