వివాహము

వివాహము

“కావుననే నరుడు తన తల్లిదండ్రులను విడనాడి ఆలికి హత్తుకొని పోవును. వారిరువురు ఏక శరీరులగుదురు”

వివాహము దేవుడు ఏర్పాటు చేసిన ఒడంబడిక. సృష్టి ఆరంభములోనే దేవుడు వివాహమును ఒక పవిత్రమైన ఒడంబడికగా ఏర్పాటు చేసాడు. దేవుడు ఆదాము ఏవలను సృష్టించిన తరువాత (ఆది 1:26-27), ఆది 2:24లో ఇలా చదువుచున్నాము, “కావుననే నరుడు తన తల్లిదండ్రులను విడనాడి ఆలికి హత్తుకొని పోవును. వారిరువురు ఏక శరీరులగుదురు” (ఎఫెసీ 5:31; మత్త 19:5-6; మార్కు 10:7-8). జీవితకాల అనుబంధముతో ఇరువురు వ్యక్తులను (స్త్రీపురుషులు) ఐక్యముచేస్తూ దేవుడు ఏర్పాటు చేసిన గొప్ప పవిత్ర వ్యవస్థ వివాహము అని ఈ వాక్యము తెలియ జేయుచున్నది. వివాహం అంటే ‘విడనాడటం’, ‘హత్తుకొనిపోవటం’, ‘ఏకశరీరులవటం. ఇవి వివాహ ఒడంబడిక స్వభావాన్ని సూచిస్తున్నాయి. వివాహం దేవుని రూపకల్పన. ఒకరినొకరు పరిపూర్ణం చేసుకొనే భాగస్వామ్యం. కుటుంబ సంబంధాలు ముఖ్యమైనవి. అయితే, వివాహము నూతన కుటుంబాన్ని ఏర్పరస్తుంది. అనగా భార్యతో నూతన ఇంటిని, కుటుంబాన్ని ఏర్పరచు కోవడం. ఉన్న కుటుంబము కంటే ప్రాధాన్యమైనదని అర్ధం. ‘ఆకాలములో’ కుటుంబ సంబంధాలకు, ముఖ్యముగా కుమారుడు-తల్లిదండ్రుల మధ్య బంధం చాలా ప్రాముఖ్యత కలిగి యుండేది. కనుక తల్లిదండ్రులను “విడనాడటం” అనేది నూతన కుటుంబానికి ప్రతీక.

“విడనాడటం” శారీరక సంబంధాలను అధిగమించడాన్ని సూచిస్తుంది. వివాహము సామాజిక, చట్టపరమైన ఒప్పందం మాత్రమేగాక, ఒక ఒడంబడిక బంధాన్ని ఏర్పరస్తున్నది.

“హత్తుకొనిపోవటం” [అంటిపెట్టుకోవడం, ఐఖ్యమవడం], హీబ్రూ పదం ‘దబాక్” అతుక్కొని, అంటుకొని ఉండటం అనే అర్ధాలను కలిగియున్నది. ఇది భార్యాభర్తల మధ్య విడదీయరాని, నమ్మకమైన బంధాన్ని తెలియజేస్తుంది. “హత్తుకొని పోవడం” అనేది పూర్వ నిబంధనలో యావే దేవునితో ఇస్రాయేలు యొక్క సంబంధాన్ని వివరించే ఒడంబడిక బాషను ప్రతిబింబిస్తున్నది. దేవుడు తన ప్రజలతో విడదీయరాని ఒడంబడికను చేసినట్లుగానే, వివాహం అనేది ఒక ఒడంబడికగా చేయబడుచున్నది. వివాహములో ప్రేమ, విశ్వసనీయత బంధముతో ఒకరితో నొకరు కట్టుబడి యుంటారు. “హత్తుకొని పోవడం” అనేది ఇరువురి మధ్యన లోతైన భావోద్వేగ మరియు శారీరక సాన్నిహిత్యాన్ని తెలియ జేయుచున్నది.

“ఏకశరీరులవటం” బైబులులో వివాహానికి సంబంధించి అత్యంత ప్రాముఖ్యమైన వచనం. ఇది భార్యాభర్తల మధ్యన శారీరక సంబంధాన్ని సూచిస్తుంది. శారీరకముగా ఒకటవుతారు. ఇది సంతానోత్పత్తితో ముడిపడి యుంటుంది. “ఏకశరీరులవటం” లోతైన ఆధ్యాత్మిక మరియు భావోద్వేగ బంధాన్ని కూడా సూచిస్తుంది. వివాహం కేవలం శారీరక కలయిక మాత్రమే కాదు. ఇది జీవితాల సంపూర్ణ కలయిక. “ఏకశరీరులవటం” స్త్రీపురుషుల సమానత్వమును, పరిపూరకతను ధృవీకరిస్తుంది. “ఏకశరీరులు” అనునది వివాహములోని ఐఖ్యత, సాన్నిహిత్యం, భాగస్వామ్యమును నొక్కిచెబుతుంది. వ్యక్తులు భిన్నముగా ఉన్నప్పటికినీ ఒకటిగా ఐఖ్యమవుతారు. “ఏకశరీరులవటం” వివాహముయొక్క శాశ్వత బంధాన్ని అనగా ‘అవిచ్చిన్నత’ స్వభావమును ధృవీకరిస్తుంది. వివాహం అనేది విడదీయరాని జీవితకాల బంధం. కనుక, మానవ సంబంధాలకు వివాహము పునాది అని ఆది 2:24 నొక్కి చెబుతుంది.

వివాహము యొక్క ముఖ్య ఉద్దేశములు ఏమిటంటే, ఒకటి, సాహచర్యం: “నరుడు ఒంటరిగా జీవించుట మంచిది కాదు” (ఆది 2:18) అని స్వయముగా యావే దేవుడే పలికియున్నాడు. అందుకే ఆదాముకు తోడుగా, సహచరినిగా ఉండుటకు ఏవను సృష్టించాడు. రెండు, సంతానోత్పత్తి: ఆదాము, ఏవలకు ఇవ్వబడిన తొలి ఆజ్ఞలలో ఇది ఒకటి, “సంతానోత్పత్తి చేయుడు” (ఆది 1:28). కుటుంబ నిర్మాణం, మానవజాతి కొనసాగింపు యొక్క ప్రాముఖ్యతను ఇది నొక్కిచెబుతుంది (సత్యోపదేశం 1652). మూడు, పరస్పర ప్రేమ, సహకారం: వివాహము బంధం అనేది ప్రేమపూరితమైన బంధము. ఈ ప్రేమ త్యాగపూరిత మైనది. ఒకరినొకరు అర్ధంచేసుకోవడం, సహకారం అందించుకోవడం, ఒకరికొకరు మద్దతు నిచ్చుకోవడం ప్రధానం. పరస్పరం ప్రేమించుకోవాలి, గౌరవించుకోవాలి (ఎఫెసీ 5:25-33).

వివాహము జీవితకాల బంధము. “దేవుడు జత పరచిన జంటను మానవుడు వేరుపరప రాదు” (మార్కు 10:9) అని యేసు వివాహములోనున్న శాశ్వత అనుబంధాన్ని నొక్కి చెప్పాడు. బైబులులో కొన్ని పరిస్థితులలో విడాకులు అనుమంతిచ బడినప్పటికినీ (మత్త 19:8), దేవుని ఉద్దేశము అది కానేకాదు. ఆరంభమునుండి ఇలా లేదు. మలాకీ 2:16లో ఇలా చదువుచున్నాము, ఇస్రాయేలు దేవుడైన ప్రభువు ఇట్లనుచున్నాడు: “నేను విడాకులను అసహ్యించు కొందును” (చదువుము మత్త 19:3-9).

వివాహము బాధ్యత కలిగిన బంధము. భార్యాభర్తలిరువురు పరిపూరకరమైన బాధ్యతలను కలిగి యుంటారు. ఈ బాధ్యతలు పరస్పర సమర్పణను, త్యాగపూరిత ప్రేమను నొక్కిచెబుతున్నాయి. భర్తయొక్క బాధ్యతలను ఎఫెసీ 5:25-28లో చూడవచ్చు: “క్రీస్తు శ్రీసభను ఎట్లు ప్రేమించి దాని కొరకై తన ప్రాణములు అర్పించెనో, అట్లే భర్తలు భార్యలను ప్రేమించాలి.” లోతైన త్యాగపూరిత ప్రేమ, నిస్వార్ధము, విశ్వసనీయత ముఖ్యాంశాలు. భార్యయొక్క బాధ్యతలను ఎఫెసీ 5:22-24లో చూడవచ్చు: “ప్రభువునకు విధేయులైనట్లే, మీ భర్తలకును విధేయులై యుండుడు. శ్రీసభ క్రీస్తునకు విధేయత చూపునట్లే భార్యలు కూడా తమ భర్తలకు సంపూర్ణ విధేయత చూపవలయును.” ఈ బాధ్యతలు ఒకరు ఎక్కువ ఒకరు తక్కువ అని చూపించడానికి ఎంతమాత్రము కాదు, కాని వివాహ బంధములో పరస్పర గౌరవము, సేవ ఎంతో ప్రాముఖ్యమని తెలియజేయు చున్నది.

వివాహము పవిత్రమైన బంధము. వివాహ బంధములో విశ్వసనీయత చాలా విలువైనది. వ్యభిచారం, అనైతిక జీవితం తీవ్రముగా ఖండించ బడినది. “వ్యభించరింపరాదు” (నిర్గమ 20:14). “వివాహము అందరి చేతను గౌరవింప బడవలెను. వివాహ బంధము నిష్కల్మషమైనదిగా ఉండవలెను. ఏలయన, అవినీతి పరులును, వ్యభిచారులును, దేవుని తీర్పునకు గురియగుదురు” (హెబ్రీ 13:4). వివాహ బంధము స్వచ్చముగా, పవిత్రముగా ఉండాలని బైబులు బోధిస్తున్నది.

వివాహము దివ్యసంస్కారము. క్రీస్తుచే స్థాపించబడిన అంత:ర్గత కృపానుగ్రహ చర్య. వివాహ దివ్యసంస్కారం దంపతుల బంధాన్ని బలోపేతం చేస్తుంది. పవిత్రతలో ఎదగడానికి తోడ్పడుతుంది. తల్లిదండ్రులుగా వారి బాధ్యతలకోసం వారిని సిద్ధం చేస్తుంది.

వివాహ సంబంధమునుగూర్చి కొరింతీయులు అడిగిన ప్రశ్నలకు, పౌలు మొదటి లేఖ 7:1-16లో ఇచ్చిన సమాధానాలను పరిశీలించుదాం: లైంగిక అనైతిక జీవితాన్ని నివారించడానికి ప్రతీ వ్యక్తికి స్వంత జీవిత భాగస్వామి ఉండాలి. ఇది చట్టపరమైన, పవిత్రమైన పిలుపు (1-2). వివాహ బంధములో పరస్పర సమర్పణ ప్రాముఖ్యం. వివాహము ఒక ఒడంబడిక. వివాహములో జీవిత భాగస్వాములు ఒకరికొకరు స్వేచ్చగా ఇచ్చిపుచ్చుకుంటారు (సత్యోపదేశం 1643). ఒకరిపై ఒకరికిగల అధికారం, ఆధిపత్యమునుగాక పరస్పర ప్రేమ, గౌరవం, సంబంధాన్ని సూచిస్తుంది (3-4). ఆధ్యాత్మిక ప్రయోజనాల కొరకుతప్ప, ఇరువురు అంగీకారముతో తప్ప, శారీరక సాన్నిహిత్యాన్ని నిలిపివేయరాదు. తాత్కాలిక సంయమనం ఆధ్యాత్మిక జీవితాన్ని బలపరచడానికై యుండాలి (5). బ్రహ్మచర్యము వ్యక్తిగత పిలుపు, ఉత్తమం అని పౌలు గుర్తించాడు, కాని ఆ వరమును అందరు కలిగియుండలేదు. కనుక, బ్రహ్మచర్యము, వైవాహిక జీవితము రెండూ దేవుని పిలుపు, బహుమానాలే (6-7). బ్రహ్మచర్యము దైవరాజ్యాన్ని, వైవాహిక జీవితము శ్రీసభతో క్రీస్తు ఐఖ్యతను ప్రతిబింబిస్తున్నాయి (సత్యోపదేశం 1617, 1620). అవివాహితులు, విధవలు ఒంటరిగా యుండుట ఉత్తమము. తననుతాను దేవునికి సంపూర్ణ సమర్పణ చేసుకోవడములో బ్రహ్మచర్యము ప్రయోజనకరము. అయినప్పటికినీ, మానవ బలహీనతల దృష్ట్యా, వ్యామోహము వలన, వ్యధ చెందుట కంటె వివాహమాడుట మేలు (8-9). అవివాహితులకైనను, వివాహితులకైనను పవిత్రత అవసరం. “వివాహితులు దాంపత్య జీవిత లైంగిక విశుద్ధతను, ఇతరులు సంయమనముతో పవిత్రముగా జీవించాలి” (సత్యోపదేశం 2349). వివాహము అవిచ్చిన్నమైనది. యేసు బోధనను (మత్త 19:6) పౌలు పునరుద్ఘాటించాడు (10-11). వివాహము రద్దుచేయలేనటు వంటిది. జీవితకాల ఒప్పందం (సత్యోపదేశం 1640). జీవిత భాగస్వామి జీవించియుండగా పునర్వివాహం చేసికోరాదు. పౌలు మిశ్రమ వివాహాల గురించి ఇలా చెబుతున్నాడు. అవిశ్వాసి అయిన జీవిత భాగస్వామి వివాహ బంధాన్ని కొనసాగించడానికి ఇష్టపడితే, విశ్వాసి విడాకులు తీసుకొనరాదు (12-13). మిశ్రమ వివాహాలలో [కతోలిక వ్యక్తిని, జ్ఞానస్నానం పొందిన కతోలికుడు కాని వ్యక్తికి మధ్య వివాహం] ఎన్నో సవాళ్లు ఉంటాయని శ్రీసభ గుర్తుచేస్తూ ఉంటుంది, అయితే, వాటి చెల్లుబాటును సమర్ధిస్తూ ఉంటుంది. విశ్వాసి అయిన జీవిత భాగస్వామి తన విశ్వాసానికి సాక్ష్యమిచ్చేలా ప్రోత్సహిస్తూ ఉంటుంది (సత్యోపదేశం 1633-1637). విశ్వాసియగు భాగస్వామి పరిశుద్ధతను ఆపాదిస్తారు. ఇది వివాహ దివ్యసంస్కారములో నుండి ప్రవహించే కృపయని శ్రీసభ విశ్వాసం. అవిశ్వాసులకు పవిత్రీకరణ సాధనముగా ఉంటుంది (14). అవిశ్వాసియగు జీవిత భాగస్వామి విడిచిపెట్ట దలచిన, విశ్వాసి కట్టుబడి యుండనక్కర లేదు. విశ్వాసి ప్రశాంతముగా జీవించుటకు, అలాగే భాగస్వామియొక్క మారుమనస్సు కొరకు ఆశించాలని శ్రీసభ ప్రోత్సహిస్తున్నది (15-16).

(1). వివాహము దేవుని నమ్మకమైన ప్రేమను ప్రతిబింబించే పవిత్రమైన ఒడంబడిక. దంపతులకు, కుటుంబ సభ్యులకు దేవుని కృపా సాధానము. (2). బ్రహ్మచర్యం విలువైనది. దేవునిపై అసాధారణమైన భక్తికి గొప్ప మార్గం. శ్రీసభలో బ్రహ్మచర్యము, వివాహము రెండూ దైవ పిలుపే. (3). పరస్పర సమర్పణ. వివాహము క్రీస్తు-శ్రీసభ సంబంధాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. (4). అవిచ్చిన్నత. వివాహము విడదీయరానిది. జీవితకాల కలయిక. విడాకులు దేవుని ఉద్దేశానికి, ప్రణాళికకు విరుద్ధం. (5). వైవాహిక జీవితములో సువార్త ప్రచారం. అవిశ్వాస భాగస్వామిని విశ్వాసమువైపు నడిపించే అవకాశం యున్నది.

నేడు వివాహ జీవితములో ఎన్నో సవాళ్లు. సామాజిక, ఆర్ధిక, చట్టపరమైన మార్పుల కారణముగా అనేక ఆధునిక సవాళ్ళను ఎదుర్కుంటున్నది. ఇది క్రైస్తవ సంఘాలను కూడా ఎంతగానో ప్రభావితం చేస్తుంది. నేటి ప్రధాన సమస్యలు – విడాకులు, భార్యాభర్తలమధ్య, తల్లిదండ్రులు-పిల్లలమధ్య సమన్వయలోపం, వరకట్న వేధింపులు, ఆర్ధిక ఒత్తిళ్ళు, గృహహింస, వివాహేతర సంబంధాలు, పని ఒత్తిళ్ళు, సంప్రదాయ కుటుంబాలు క్షీణించడం..మొ.వి. ఈలాంటి సమయములో మనం [శ్రీసభ నాయకులు, గురువులు, పెద్దలు,] ఆధ్యాత్మిక, ఆచరణాత్మక మద్దతును ఇవ్వగలగాలి. వివాహ జీవిత విలువల గురించి తెలియజేయాలి. వివాహానికి జంటలను సిద్ధం చేయడానికి ముందు కౌన్సిలింగ్ నిర్వహిస్తూ ఉంటుంది శ్రీసభ. వాటిలో తప్పక పాల్గొనేలా ప్రోత్సహించాలి. ప్రేమ, పరస్పర గౌరవం, త్యాగం, నిబద్ధత మొదలగు బైబులు ఆధారిత విలువల గురించి వివరిస్తారు. విబేధాలను ఎలా పరిష్కరించుకోవాలో, ఆర్ధిక వ్యవహారాలను ఎలా నిర్వహించాలో, బలమైన ఆధ్యాత్మిక పునాదిని ఎలా ఏర్పరచుకోవాలో అన్న అంశాలను విశదపరుస్తూ, మార్గదర్శకాన్ని చేస్తూ ఉంటారు. వివాహానంతరం కూడా కౌన్సిలింగ్ విసృతముగా అందుబాటులో ఉన్నాయి. భార్యభర్తలిద్దరు కుటుంబ శ్రేయస్సు కొరకు సమానముగా దోహదపడే భాగస్వామ్యముగా క్రైస్తవ వివాహం రూపొందించ బడినదని గుర్తించాలి.